Jan de Winter

 Mijn vader heeft altijd een zwak gehad voor de Vlaardingse kunstenaar Jan de Winter. Hij heeft een schilderij van hem, heeft de laatste jaren schilderles van hem gehad (natuurlijk vooral water en bootjes) en heeft hem gevraagd een ontwerp te maken en uit te voeren op een schutting aan het Hoofd om de lege plek na de brand van de loods die daar stond wat op te vrolijken. De schutting staat op de foto hieronder, evenals mijn ouderlijk huis.

Lees meer over Jan de Winter in een artikel uit Groot Vlaardingen van 5 November 2008 :  

Nooit vetsoppen geweest

VLAARDINGEN - Zijn atelier getuigt niet van een kunstenaar, die zich verveelt en al drinkend wacht op inspiratie. Ik ben nog maar nauwelijks binnen of hij toont mij de ontwerpen voor de glas in lood ramen, die hij gaat maken voor die lieve Celia, zijn zuster .Jan de Winter, Beeldend kunstenaar. Hij werd in 1939 in de Stationsstraat in Vlaardingen geboren en hij is zijn hele leven lang zijn geboortestad trouw gebleven.

Toen hij geboren werd, speelde de fanfare, omdat hij op dezelfde dag als prinses Irene geboren werd. Zijn opleiding voltooide hij in 1962 aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam, de avondopleiding. Overdag werkte hij onder andere in het glazenierbedrijf van Hendrickx in Schiedam, waar hij praktisch gezien meer leerde dan op de academie. Vaak, meestal, wordt hij geassocieerd met zijn glas in lood ramen die hij veel gemaakt heeft, vele zijn er te zien in Vlaardingen en omgeving, maar hij schilderde ook en maakte beeldhouwwerken, veel in opdracht voor bedrijven, waar onder plastieken voor “Madern en metaalbedrijf de Jonge”. Beeldend kunstenaar? Artistiek vakman! Wat daadkracht betreft is het leven niet achteloos aan hem voorbij gegaan, getuige de vele werken van hem, die er te zien zijn. Zo maakte hij ook het monumentale werk wat op het voormalige gebouw van het Gemeentelijke Energie Bedrijf de voorgevel sierde, een werk, dat door sloop verplaatst werd naar het Groen van Prinstererlyceum aan de Van Hogendorplaan. Wat mij opvalt aan zijn werk is dat, in zijn vrije werk, steeds de mythologie een rol speelt. Zo maakte hij het paard met de vleugels Pegasos, herinner ik mij de Engidu uit het Gilgamesj-epos, dat bij zijn zus hangt en ook Hermes is terug te vinden in zijn werk. Als hij nog een glas wijn inschenkt, toont hij mij later mappen van werken die hij gerealiseerd heeft. Teveel om op te noemen, glas in loodramen in het streekziekenhuis van Ede met de vier profeten en de vier evangelisten tot aan een grote glaswand voor het gebouw van de Sociale Dienst in Delft. Jan de Winter. Artistiek vakman en de man, die ik, als ik ’s avonds door de Landstraat loop, ook nog viool hoor spelen.