Klik hier voor informatie over Antonius.
De foto's hierboven zijn van het beeld dat van de Vaart komt
Hieronder staan andere plaatjes van Antonius van Padua Bovenaan afbeeldingen uit de Antonius van Padua Basiliek in Lissabon; Links een houten beeld uit de 14e eeuw en een afbeelding uit de 15e eeuw. |
||||
13 juni
H. Antonius van Padua, priester en kerkleraar
Antonius
werd in 1195 te Lissabon geboren. Zijn eigenlijke naam is Fernandez. Hij stamde
uit een rijke adellijke familie. Hij genoot een degelijke religieuze opleiding.
Hij werd in 1212 tot priester gewijd en werd regulier kanunnik van sint Augustinus. Kort daarop sloot hij zich aan
bij de Minderbroeders. Zijn wens was het het geloof te verkondigen in
Noord-Afrika maar de moord op vijf jonge franciscaner monniken in Marokko door
de mohammedanen, maakte een diepe indruk op hem.
Hij werd zwaar ziek in Afrika waar hij met veel inzet het predikt-ambt vervulde.
Zijn werkterrein werd Frankrijk en aansluitend Italie en vocht tegen de
dwaalleraren. Veel gelovigen vonden door toedoen van Antonius de weg naar het
geloof terug. Hij gaf theologie aan zijn medebroeders. Dit gebeurde op last van Franciscus van Assisi. Hij werkte twee jaar
in Rimini en omgeving en in Milaan. Van 1224 tot 1226 preekte hij in Zuid
Frankrijk. Tenslotte keerde hij in 1227 in Padua terug.
De preken die hij heeft nagelaten onderscheiden zich door hun leerstellige
inhoud. Vele duizenden mensen kon hij in een keer toespreken en men kon een
speld horen vallen. Antonius stierf te Padua in 1231. Nog geen jaar na zijn
sterven werd hij door paus Gregorius IX heilig verklaard. Op 16 januari
1946 werd Antonius door paus Pius XII verheven tot kerkleraar.
Patroon van:
Franciscanen, verloren
voorwerpen, vrouwen en kinderen, de armen, bakkers, mijnwerkers, het huwelijk,
de reizigers, de verliefden.
Patroon tegen: schipbreuk, de pest, koorts.
Een van de vier heilige maarschalken: Hubertus, Quirinus, Cornelius.(bijzondere voorsprekers bij God)
De teunisbloem is naar hem vernoemd omdat die rond zijn naamdag (13 juni) bloeit.
Weerspreuken
Als Sint-Antoon de zon doet schijnen, ziet de boer zijn zorgen verdwijnen.
Is Sint-Antonius nat, dan drinkt de boer zich zat.
Eerbiedige
ezel
Antonius was een wonderdoener, maar het meest bekende wonderverhaal is
legendarisch. De ketter Bonillo geloofde niet in de tegenwoordigheid van
Christus in de eucharistie. Hij daagde Antonius uit om een proef te nemen op het
stadplein in Rimini. Een ezel die drie dagen niet gevoederd was, kreeg een hoop
haver en de heilige hostie voorgeschoteld. Het dier liet het voer links liggen
en knielde voor het Allerheiligste neer. De ketter met zijn aanhang bekeerde
zich. Deze wonderlijke scène wordt vaak op schilderijen afgebeeld.
Verloren zaken
Al in de dertiende eeuw was Antonius bij het volk geliefd als helper bij
verloren zaken en zo is hij verder de geschiedenis ingegaan. Een oud liturgisch
gezang hierover: "Jong en oud vragen en verkrijgen hun ledematen en
verloren zaken terug." Bekender nog is het schietgebedje "Heilige
Antonius, beste vrind, zorg dat ik ... weer vind." Zo had een jongen zijn voet afgehakt, maar Antonius zette die vast. En hijzelf raakte ooit een
belangrijk handschrift kwijt. Het bleek gestolen en de dief bracht het weer
terug. Zo is Antonius, hoewel hij in diverse noodsituaties werd aangeroepen,
vooral de patroon van verloren zaken geworden.
Volgens een ander verhaal kreeg Antonius een visioen van het kindje Jezus. Hij
wordt dan ook vanaf de zeventiende eeuw vaak voorgesteld in het Franciscaanse
habijt met een geopend boek in zijn handen, waarop Jezus is gezeten die zijn
armpjes naar hem uitsteekt. Het boek verwijst naar zijn preken die bewaard zijn
gebleven.