20 maart 2008
BRUSSEL
- 'De wijze waarop wordt omgegaan met de euthanasie die Hugo Claus pleegde, de
wijze waarop sommigen deze daad niet alleen proberen goed te praten, maar zelfs
als summum van edelmoedigheid de hemel in prijzen, stoot tegen de borst'. Dat
schrijft broeder dr. René Stockman, hoofd van de Broeders van Liefde, in een
opiniebijdrage die morgen integraal in De Standaardverschijnt.
Broeder Stockman zegt vooral vragen te hebben 'bij de manier waarop de Vlaamse
media vrijwel unaniem diens beslissing toejuichen'. Hij noemt het 'de pretentie
en arrogantie van een bepaalde groep in de samenleving, die haar levensfilosofie
probeert op te dringen aan iedereen. En wie er een andere visie op nahoudt,
durft die nauwelijks uit te spreken op straffe van als een kwezel te worden
uitgescholden.'
'Want kijk naar Claus. Die heeft de moed gehad er een eind aan te maken, zijn
familie niet meer tot last te zijn, de ziekteverzekering niet op te zadelen met
medische en verzorgingskosten, hij heeft ruimte aan anderen gegeven (...), een
ode aan het leven van de volmaakten, van de succesvollen, die hun woorden tot
heldere frasen kunnen kneden. In de 'Brave New World' is alleen nog plaats voor
hen. Misschien is het dat juist in België waar we het meest verdriet voor
moeten hebben', aldus nog de broeder.
Enige
reacties op de website van de Standaard
21/03/2008
- Micheline Baetens
'Leven
en laten leven, sterven en laten sterven'. Gedurende eeuwen hebben katholieken
ons hun geloof opgedrongen. (De pot verwijt de ketel...) Die tijd lijkt voorgoed
voorbij nu mensen door de evolutie en emancipatie van de maatschappij steeds
meer zeggenschap krijgen over hun eigen lichamelijk en geestelijk welzijn. Er
wordt niets aan niemand opgedrongen door 'een bepaalde groep', maar wie kiest
voor euthanasie, heeft daar dan ook recht op.
21/03/2008
- Rafaël Elsen
Ik
ben blij dat broeder Stockman op zo'n gezonde wijze reageert op de
verheerlijking van de euthanasie van H. Claus. Ik was net nog bij mijn oude
vader, die duidelijk balanceert op de gevaarlijke rand van dat plompe, zwarte
gat. De tien zinnen, die hij iedere dag zegt, en zijn simpele aanwezigheid maken
het leven mooi. Ik weet dat hij ook verlangt naar de dood, niet als een
ontsnappen aan dit leven en de pijn, maar als de deur naar de ontmoeting met
zijn Schepper. En toch houdt hij vol... Wie is de echte held?
20/03/2008
- Charlie Kiliaen
Hugo
was Alzheimer-patiënt. Zo zijn er velen.Ook zij (en hun verzorgers) lezen
vandaag al die lovende commentaren dat Hugo koos voor een '(mens)-waardige'
dood. Zijn zij nu 'geviseerd'? Als zij niet dezelfde keuze maken als Hugo,
zullen zij dan een '(mens)-onwaardige' dood sterven? Is doorgedreven palliatieve
zorg tegengesteld aan euthanasie? Kan doorgedreven palliatieve zorg in de
werkelijke betekenis van het woord, ook leiden tot euthanasie? 'Dokter, je hebt
me een fantastische laatste levensfase bezorgd, dank je, wil je me nu ook een
fantastische dood bezorgen?' -de zogenaamde dood op bestelling-. Over minder dan
100 jaar zal de de keuze voor euthanasie het normale gedragspatroon zijn
(algemeen aanvaarde veroordeling van egoisme en van totaal nutteloze kosten
lastens de gemeenschap) en zal de afwijzing van euthanasie uitsluitend nog
(kunnen?) gebeuren door 'religieuze fundamentalisten'. De daarna volgende fase
(over 150 jaar?) laat zich raden. Moraal is mensenwerk.