 |
|
Leuk dat je even op bezoek komt voor een kop thee. Als je iets sterkers wilt, of anderszins iets op te merken hebt: stuur ons een e-mail. Wat we allemaal gaan doen weten we nog niet. De bedoeling is in ieder geval dat we hier een indruk geven van ons hebben en houden, oftewel van 'onze kop thee'. Deze uitdrukking is vertaald uit het Engels: My / Our Cup of Tea.
Gemompel 1
Hoe duidelijker ik 't wil zeggen
hoe slechter ik uit mijn woorden kom
dit lijkt me een typisch verschijnsel
van het een of ander
Januari 2012
Wij wensen alle Onze Kop Thee bezoekers een goed en gezond 2012!
Dit jaar hebben we onderstaande Nieuwjaarskaart verstuurd. We waren/ zijn nog onder de indruk van onze bezoeken aan het Angkor Wat en andere tempelcomplexen in Cambodja. De kaart staat dan ook in het teken daarvan, een verhaal uit het Hindoeisme dat in de tempels is uitgebeeld.
Lees hier het verhaal van het 'Roeren in de oceaan van melk'.
 |
 |
15 oktober 2011
15 oktober 2011,
Anderhalve maand geleden. Net gelezen in de krant dat het argument dat we het druk hebben in Nederland slechts een mythe is (net zoals trouwens dat het slikken van vitamine pillen zou helpen). Het wordt steeds lastiger dat als smoes te gebruiken. Andere zaken gingen gewoon voor. Maar nu bent u, beste Onze Kop Thee (OKT) lezer weer aan de beurt. Om te beginnen maar eens wat structuur aanbrengen met wat recente foto's:
Vlnr Boven: Muur Watou; Zeedijk Den Helder; Onder: Terras Watou, Beekbeschoeiing Watou.
 |
 |
 |
 |
Elk van de structuren kan een startpunt zijn van een schilderij.
30 augustus 2011,
| In 1910 verscheen een roman van de dichter Rainer Maria
Rilke, De Aantekeningen van Malte Laurids
Brigge. Dit fictief personage tekent Rilkes eigen observaties en
angsten op in een dagboek. Rilke is in die eerste jaren van eeuw in Parijs met de opdracht een boek te maken over Auguste Rodin. De beeldhouwer beïndrukt hem en overtuigt hem, net als de schilderijen en werkethiek van een andere kunstenaar, Paul Cézanne, dat ‘werken zien’ is. Rilkes nieuw dichtwerk zal daarom vertrekken van scherpe waarnemingen. Op die manier drukt Parijs hem op het werk en leert hem zien.
Het gevoel dat hij beschrijft is ook vandaag, een eeuw later, nog
steeds relevant: dat achter een groeiende massa steeds weer individuen
schuilgaan die buiten het systeem vallen. |
Gerolf van de Perre leefde drie jaar in Peking. Hij schreef en schilderde
boeken over het leven in een veranderende, uit zijn voegen barstende grootstad
(de moeite waard om ook die andere boeken te bekijken op zijn
website) Die sfeer bracht hem de roman in herinnering die de dichter
Rainer Maria Rilke na een lang verblijf in Parijs wijdde aan de ‘ervaring van
het nieuwe’ in zo’n grootstad. Honderd jaar na het verschijnen van deze “Aufzeichnungen
des Malte Laurids Brigge” publiceerde Gerolf Van de Perre bij Atlas
Uitgeverij een adaptatie ervan in een vorm die taal en beeld combineert.
Opvallende verschillen met de originele schildering in het boek van van de Perre! Een analyse.
 |
 |
| Boven: Schilderij van Rilke door Gerolf van de Perre, op de muur geplakt in een schuur op de Douviehoeve. Het schilderij (papier) is duidelijk gevouwen geweest en heeft verder ook nog geleden. | Boven: Zo ziet het schilderij eruit in het boek van van de Perre. Merk op dat er een deel (de muur op het schilderij) ontbreekt. Verder valt op dat het gezicht (alter ego Rilke) in het boek minder is uitgewerkt, vervaagd is (zie ook het citaat van Rilke hieronder!) |
 |
Links: Het wordt echter nog vreemder als dat ontbrekende stuk (100% identiek) op een ander schilderij in het boek staat! De muur rechts en boven van de lijst. Vergelijk de vlekken direct rechts naast het schilderij. Vormen zijn identiek. Zie ook het klapraampje (?) rechtsboven. Die muur kan maar één maal geschilderd zijn. Ik kan het niet verklaren. |
Bij bovenstaande schilderingen in het boek staan de volgende teksten van Rilke:
"Ik leer zien. Ik ben hier nog maar drie weken. Ergens anders, op het land of zo, kan dat een dag lijken, hier zijn dat jaren. Geen idee waaraan het zou liggen, maar alles dringt nu dieper in me door, gaat door mijn vroegere bodem heen, een plaats waar ik niets van wist. Het gaat nog slecht, maar ik wil mijn tijd goed gebruiken".
Maar dan iets bijzonders in het licht van de vergelijking van de gezichten hierboven (staat in het boek onder het schilderij dat hier rechtsboven staat):
"Dat het nooit tot me doorgedrongen is hoeveel gezichten er zijn! Er is een massa mensen, maar veel meer gezichten: iedereen heeft er meerdere.Sommigen doen zuinig aan. Een gezicht moet jaren mee. Natuurlijk verslijt het, wordt vuil, scheurt in de vouwen, rekt uit als een op reis gedragen handschoen."
14 augustus 2011,
Op 12 juli 2011 hebben we de Frontieren route gefietst. Op een gegeven moment zagen we in de verte een grote vogel voortdurend duikvluchten maken. Vanaf een afstand zag het er echt uit. We hebben het even vastgelegd. Er stond een straffe wind: vandaar de herrie!
Bekijk de Frontierenroute op Google Maps en lees een korte beschrijving hier.
26 juli 2011
Hoezo, stagnerende huizenmarkt?
 |
Huis gekocht..enJako en Lucinda hebben een huis gekocht in Apeldoorn. Per 1 augustus krijgen ze al de sleutel. Het staat nog op Funda. De woning heeft een zeer royaal woonoppervlakte van 161 m2 biedt ruimte aan 5 grote slaapkamers en een mooie royale woonkamer met schuifpui naar het terras. Fijn voor jullie: al die ruimte! Daar waren jullie wel aan toe. |
 |
Huis te koop!Wien en Jur hebben een huis te koop. Vlak bij het cultuurpark ‘Westergasfabriek’ in Amsterdam. Kijk vooral even op Funda. De omschrijving daar eindigt met: 'Kortom: een geweldig appartement om te leven, te werken en te genieten!'. Waarom gaan ze daar eigenlijk weg?
|
 |
Huis gekocht!Wien en Jur hebben een huis gekocht in IJburg, Amsterdam, project 'Land in Zicht'. Zie hier meer informatie. Het moet nog wel gebouwd worden..Het gaat om het mooiste punt van IJburg. Goed dat jullie zijn ingeloot! |
26 juli 2011,
Eerder hebben we een mysterieuze foto geplaatst (zie hieronder, 19 mei). Nu hebben we het hele verhaal.. Klik hier.
25 juni 2011,
 |
Prentenboekenschrijver Shaun Tan heeft recent de 'Nobelprijs
voor kinderliteratuur' gehad. Kort daarvoor ook een Oscar voor een korte
animatiefilm.
Bij dit bericht in de krant stond deze prent van hem . Die intrigeerde zo dat we er meer van wilden zien. Aanrader boek: 'Verhalen uit een verre voorstad', zo te bestellen bij bol.com. Voor jong en oud. De honden bewaken de huisraad die door de eigenaar uit zijn brandend huis is gered. De honden kijken gedisciplineerd naar de brand en zijn niet van plan de spullen terug te geven, De man terroriseerde zijn eigen hond, dat was alom bekend in hondenland. Honden: de theepot, schemerlamp en stoel niet vergeten! |
Lees hier ook een bericht over dit boek
19 mei 2011,
 |
Hoe, wie, wat,waar? Deze dame komt ons bekend voor. Maar waarom 'onherkenbaar'? We weten het zelf ook niet. Klikken naar de oorsprong van de foto helpt ook niet echt. Wordt vervolgd.
|
30 april 2011,
 |
 |
 |
 |
 |
Klik hier voor de website van Watou 2011
15 april 2011,
| In 2002 had dichter Eddy Van Vliet enkele dagen vóór zijn dood aan zijn vriend Gwy Mandelinck, toen organisator van de Poëziezomer van Watou, gevraagd om zijn as te verstrooien in Watou. Gwy had dit ter harte genomen en had daarvoor ook een memoriaal laten ontwerpen door Stefan Beel. Dit grafmonument werd geplaatst op private grond, in een weide nabij de Kapelaanstraat. Sinds het voorbije weekend is het daar echter verdwenen... Lees hier verder |  |
|
Eddy van Vliet, 1991,
tekst op zijn 'grafmonument'' in Watou Dood. Heb geen angst. Talm niet
Lees hier meer 'Watou gedichten'
|
 |
8 april 2010,
Onverwacht (voor ons) was daar deze week ineens Boomer! Jako, Lucinda, Sven en Diesel (ongeveer net zo'n hond, maar dan anders) zijn echte honden liefhebbers. Wij trouwens ook, al is het lang geleden dat we een bouvier hadden..
Welkom Boomer, maak er wat van!
Hmm...ruikt wel lekker hier in dit cafetaria Charly. In arme landen hebben ze dat niet dat je baas een cafetaria runt! |
Wat wil ik worden als ik groot ben? Een Picasso ben ik niet echt. |
Dan wordt het al gauw graffiti, dat wordt het niet, dat is fake. |
Laat mij maar gewoon helpen in het cafetaria Charly: Boomer in actie met het vullen van kratten bijvoorbeeld. Beloning: een berehap, daar wordt je sterk van. |
12 maart 2011,
 |
Wij
krijgen geregeld de vraag wat onze dochter San daar in Singapore ook al
weer voor werk doet. Leg dat maar eens uit. Wetenschap is niet altijd zo
duidelijk, het is soms duister wat er gebeurt. Hier zit ze letterlijk in
het duister te speuren naar relevante aspecten van belang bij borstkanker.
Zo bestudeert ze hier het resultaat van een proef met muizenborstweefsel.
Normaal gesproken specialiseren de meeste cellen in een weefsel zich zodat
ze een specifieke functie kunnen uitoefenen. Ze bekijkt genen die deze
specialisatie blokkeren en die daardoor celdeling en kanker bevorderen.
Het is werk van de lange adem, van teleurstellingen en successen (zoals
hier). Goed dat zij en haar man Math volhouden daar in die hitte. |
29 januari 2011,
Zie haar foto's van direct na haar geboorte met Kerstmis. Een gezond, schattig meiske met negens en tienen voor de gezondheid testen. Ze was dan wel geslaagd voor dat geboorte examen, maar de praktijk van het prille leven was anders. Drie weken ging het goed maar toen kwam de echte, praktijk test. En die was levensbedreigend. Maar ze was intussen zo gehecht aan het leven dat ze met alle macht vocht om te blijven. Ze was er nog toen ze zich kon overgeven aan de medici in 3 verschillende ziekenhuizen. Het meiske werd uiteindelijk in het LUMC in Leiden geopereerd, de vernauwing in de aorta werd eruit geknipt. Nu is de beademing eraf, ze is van de IC af en ligt nu bij te komen en weer op gang te komen in dat ziekenhuis. Dat gaat wel, maar niet zonder slag of stoot. Het is ook wel erg zielig, het huilen van pijn nu de morfine is gestopt. Ook voor de ouders Wien en Jur die nu al ruim een week in het Ronald MacDonald huis verblijven. Féline is een vechtertje dat is gebleken. Het gaat dus goed komen. Natuurlijk ook mede door de liefdevolle en deskundige behandeling en verzorging in het LUMC en haar mammie en pappie. Gelukkig krijgt ze weer borstvoeding, nu nog even 'mondjesmaat' via een sonde. Wien kolft heel wat af. Het houd ons allen bezig, we leven mee, we zijn er.
Hoi Féline! Vanaf nu wordt het steeds leuker!
(gelukkig is de rechterslang- beademing - er nu vanaf.
De linker (sonde) volgt hopelijk snel).
31 december 2010,
Het is de tijd voor reflectie. Ieder jaar noopt tot zijn eigen bezinning. Op het persoonlijke vlak hebben we dit jaar onze (schoon)vader verloren en zijn er andere ziekte en sterfgevallen. Dat drukt je met de neus op de feiten: de tijd snelt voort en gaat dringen! Het voertuig dus een beetje bijsturen , beetje afremmen ook wellicht, maar vooral ook de bestemming in de gaten houden en op koers blijven.
En dan komt er plots eind 2010 nieuw leven en worden we 3 weken te vroeg al gepromoveerd tot opa en oma! Op 2e Kerstdag waren we er snel bij in het ziekenhuis in Amsterdam om deelgenoot te kunnen zijn van het wonder:
Kleindochter Féline dochter van Wien en Jur, 2638 gram. Ze zag haar leven wel zitten en had direct een open oog voor alles om haar heen. Dat belooft wat.
Over bezinning gesproken. Het leven gaat altijd door. We zijn helemaal klaar voor 2011.
We wensen de bezoekers van deze website ook toe dat zij klaar zijn voor 2011. Een goede gezondheid is daarbij van groot belang, dat wensen we u dus ook.
Een in alle opzichten goed 2011!
14 november 2010,
Het lijkt wel of de burgemeester van Poperinge het heeft georganiseerd, hij kwam in ieder geval wel een kijkje nemen dit weekend. Een kleine 3 weken na gereed komen van de werkzaamheden aan de beek (zie hieronder) wordt deze onderworpen aan een serieuze test. Het nieuws kopt "ergste overstromingen in België sinds 50 jaar'. We hebben hem geknepen in Apeldoorn. Voordurend schakelen tussen de 'Overstromingsvoospeller' (perfecte site) en de Buienradar. Uiteindelijk toch maar gebeld met de buren in Watou. Die konden ons wat gerust stellen. Inmiddels is het water aan het zakken. Het betekent wel dat er fors water in onze kelder zal staan.
De voorlopige uitslag van de test van de beek: geslaagd voor het 'waterdoorvoer examen'. Dat leverde wel problemen verder stroomafwaarts, bij bv cafe La Frontière'. Dat is een goede les: bij het verwijderen van de ene bottleneck, ontstaat er elders een andere. Dat wordt een herexamen voor de waterhuishouding mensen voor dat deel!
Zie de 'live' meting in de Heidebeek Watou bij de grens. Het alarmpeil werd net niet gehaald:
31 oktober 2010,
Sinds de overstromingen in 2007, waarbij in ons huisje 60 cm water stond (zie hier!) zijn er door de gemeente Poperinge plannen gemaakt om dit nooit meer te laten gebeuren. Zie ons Dossier Warande beek. Het betreft beek uitgraven, verstevigen en overloopgebieden (moeten nog). Deze maand was de beek naast ons huis aan de beurt. Die was in de loop de tijd smaller geworden en overgroeid. De beek was nauwelijk nog te zien. Maar nu! Een brede beek, verstevigd met betonnen U-bakken etc. Bevordert de doorstroming en maakt de kasn op een overstroming alvast kleiner. Voor ons is echter ook belangrijk dat de beek weer goed zichtbaar is. Ook en vooral vanaf de straatzijde, voor de mensen van het dorp. Maar wij hebben plotseling ook een mooie doorkijk naar de weilanden. We zijn er blij mee. Hieronder twee foto's. Klik voor meer foto's hier.
Vanuit ons dakraam genomen (achter) |
Achter links van de beek: ons huisje |
8 oktober 2010,
op de Nieuwkoopse Plassen
12 september 2010,
Het stond in de krant, het was op het journaal: door het natte weer zijn er deze herfst meer paddestoelen dan normaal. Omdat wij niets zomaar geloven zijn we de Veluwse bossen ingetrokken. Mooie paddestoelen gezien. Waren er meer dan normaal? Het journaal had ook cantharellen beloofd, lekker om te bakken voor op brood (zochten we vroeger op vakantie). Helaas bleef ons trommeltje leeg. Verder vinden we kwaliteit toch belangrijker dan kwantiteit. Gelukkig vonden we een heel bijzondere paddestoel, bijna oplichtend in het wat donkere bos. Zie de foto's de we maakten hieronder. Google vertelde ons dat het een "Kleverige Koraalzwammmetje" (let op verkleinwoord is), of wel de " Yellow Stagshorn". Vertaald betekent dat "Geel Gewei". Nooit eerder gezien, heel bijzonder. We vonden dat deze paddestoel een prominente plaats op Onze Kop Thee wel verdiende..Tot we er achter kwamen via hetzelfde Google dat dit kleverig geval op grote schaal voorkomt en dus in het gehele niet bijzonder is, erg 'gewoon'. Het is maar dat je het weet. Gewoon doorlopen in het bos, hij is te gewoon. Wikipedia maakt het nog erger: het is gewoon een schimmel. Een 'gewone' schimmel: voor deze ene keer plaatsen we hem toch 'gewoon' in de schijnwerpers.
 |
 |
| Meer kleverige foto's ? Klik
Hier
Komt vooral voor op rottende stronken naaldhout |
Of hier |
29 augustus 2010,
Ons jaarlijks bezoek aan Singapore was weliswaar een keer uitgesteld door ziekte, maar 5 maanden later gingen we natuurlijk toch. Het was weer erg leuk om te zien hoe ze (namen gebruik ik liever niet ivm internet) daar leven en werken en er een weekje 'bij' te zijn, logerend in hun huis. Goed om te zien dat ze er veel plezier in hebben en ook succesvol zijn. Wat wil je nog meer als ouders.
We hebben natuurlijk ook gewoon de tourist en kunstliefhebber uitgehangen, mooie dingen gezien. Zeer bijzondere moderne klassieke Cambodjaanse dansvoorstelling gezien in de Esplanade etc. Verder? Lekker eten, Bollywood film kijken, zwemmen, veel van hen leren over de natuur (de geringste beweging van een levend wezen (hoe klein ook) ontgaat ze niet!), wandelen, zweten, shoppen, uitslapen: relaxen. Vakantie! Foto's staan in het familiedeel, helaas niet voor iedereen toegankelijk.
De geesten waren er echter ook nog! En dan natuurlijk de Chinese kunstenaar Wu Guanzhong.
Hungry Ghost festival |
|
| De hele maand augustus hebben de Chinezen de
bibbers: dan gaan de poorten van de hel open en de dode zielen (hongerige
geesten) komen ze lastig vallen. Het is zaak je zoveel mogelijk koest te
houden. Verhuizen of trouwen in augustus is vragen om moeilijkheden.
Om de geesten rustig te houden wordt er overal in de straten eten voor ze neergezet en wordt er overal fikkie gestookt (goede tijd voor chinese pyromanen..). Grote stapels 'Geld uit de hel' en andere zaken als lampen en tafelkleden worden verbrand. Soms zelfs TV's en auto's. De geesten laten de huidige generatie daardoor hopelijk met rust. 1 September wordt er opgelucht adem gehaald in Singapore: de poorten van de hel zijn weer dicht! |
 |
 |
 |
6 augustus 2010,
Vandaag is dan eindelijk wat meer informatie op deze website te vinden. Wat van onze foto's, twee gedichten, doorklik links naar de kunstenaars etc. Blijf het volgen. Zie ook de site: Kunstenfestival Watou.
Maar klik vooral door naar de Watou 2010 pagina's van Onze Kop Thee!
26 juni 2010,
Deze foto behoeft weinig toelichting. Het olie drama in de VS subtiel in beeldgebracht. Deze libelle haalt waarchijnlijk niet zijn gemiddelde levensduur (2- 6 weken), zie voor info over libelles ook onze fotoblog, 5 juni 2010.
Meer foto's van de vervuiling vind je hier.
12 juni 2010,
 |
 |
| Parende kikkers in de Levenstuinen van Groot Hontschoten (23/5/2010) | Single kikker, nog niet parende of uitgepaarde kikker |
De kikkers kwaakten er lustig op los. Daar moeten ze toch mee uitkijken. Dat kan fout aflopen. Zie het 'groen, groen, groen, groen' liedje hieronder en de stichtelijke boodschap voor de jeugd !
|
Een oud Hollands liedje: Al in een groen, groen, groen, groen knollen-knollen-land,
|
Schrijver: Jan Jacob Antonie Goeverneur (1798-1889) mede bekend van ‘toen onze mop een mopje was’ schreef dit liedje aan de hand van de Duitse dichter en professor August Heinrich Hoffmann von Fallersleben (1798-1874). Laatste schreef het welbekende Deutschlandlied ‘Deutschland über alles’ dat in 1922 het Duitse volkslied werd. In een groen knollenland beschrijft niet alleen de jacht maar heeft ook tot doel om kinderen duidelijk te maken dat alleen pret (en lawaai) maken in het leven vaak bestraft wordt. |
22 mei 2010
Als Watounaars die jarenlang meegeleefd hebben met de Poëziezomers in Watou, moesten we natuurlijk toch het nieuwe avontuur van Gwy Mandelinck in Brugge gaan bekijken. Dat hebben we vorige week gedaan. Nog net op tijd, morgen sluit de manifestatie.
We geven het toe, het is lastig om objectief te zijn. Het vertrek van Mandelinck uit Watou had anders gemoeten, was niet plezierig (zie hier). Je gaat vergelijken, is dit het nu, moest hij daarvoor weg etc. We waren dus kritische bezoekers, in goed gezelschap van een aantal kritikasters op internet.
Wat vonden we ervan? Daar zijn, zoals altijd, zowel positieve als negatieve mededelingen over te doen. Lees hier verder..
8 mei 2010
 |
|
| De film is recent uitgebracht als DVD box, te koop bij
Bruna. De scene waarin Leny als NON gewonde soldaten helpt die terugkeren
van het front op station Beekbergen kunnen we helaas niet laten zien.
|
Zie hier de foto's
van de opnamen in 2007. Leny (rechts als non) vraagt zich af of de
scene ooit nog wat wordt. Uiteindelijk (bijna 3 jaar later) is de film dus
toch uitgekomen.
"God zij met u" |
18 april 2010
De esdoorn in onze tuin in bloei en uitlopende bladeren
2 april 2010,
Met de ervaring van de eerste versie van vorig jaar, hebben we er dit jaar weer grote verwachtingen van! Temeer daar wordt gezegd dat de ingeslagen weg wordt uitgebouwd en verdiept. Klik hier voor versie #1 uit 2009
Het aftellen naar 3 juli is begonnen..
 |
WATOU 2010
Tussen Taal en Beeld
|
 |
|
|
Fragment uit de start email van de organisatie (schrijf u hier in): Van 3 juli tot 5 september 2010 kan je terug afzakken naar het
landelijke kunstdorp Watou aan de schreve om er volop te genieten van een
(ont) spannend artistiek programma. Met respect voor de traditie,
bewandelt intendant Jan Moeyaert en het team van vzw P'ART de recent
ingeslagen weg, die verder wordt uitgebouwd en verdiept. |
|||
 |
Hiernaast het Logo van Watou 2010, gemaakt door: | ||
12 maart 2010,
Vorige week was ik in India (Hyderabad) voor een seminar en training. Klik hier voor de aankondiging. Op een instituut waarmee de samenwerking 25 jaar geleden startte. Was bijzonder. Later hierover meer als de 'officiele' foto's binnen zijn.
Nu even een paar foto's van de seminar banner: aan de gevel, in het auditorium en in de cursusruimte. Zie ons bedrijfs logo. Waarin een klein bedrijf groot kan zijn!
Let ook op het antieke krijtjes schoolbord: piepend en brekend krijt!
 |
 |
 |
 |
24 februari 2010,
Een profeet wordt niet geëerd in eigen land. Dat gezegde is gemaakt voor dit verhaal. Want wat is het geval? In 1818 wordt in Watou in de Vijfhoekstraat 20 iemand geboren die Watou op de kaart zal zetten. Hij ontwikkelde zich tot een beroemd kunstschilder die in Amerika en Cuba tot op de dag van vandaag wordt geëerd. Niet in Watou/ Poperinge. Aan zijn weduwe heeft het niet gelegen. Zij stierf in 1901 een paar maanden na Henry en liet een collectie van 72 schilderijen na aan zijn geboorteplaats. In het testament stond de verplichting om de doeken op te hangen in het stadhuis. Misschien is dat ook even gebeurd. Het oude stadhuis werd echter gesloopt in 1912. In 1944 duiken de doeken voor het eerst weer op. Uit een inventaris bleek dat er zich nog maar 42 doeken bevonden in de kelder van het stadhuis. In 1973 lagen er op de torenzolder van het stadhuis nog steeds 42 doeken. "de toestand is bedenkelijk, ze staan gestapeld, het is vochig, en beschadigd door de haken". In 1990 waren er nog maar 41 doeken. Uiteindelijk zijn 27 doeken in 1995 gerestaureerd en kort tentoongesteld. Maar nu liggen ze al weer 15 jaar op zolder.
In het huisje van zijn broer, dat hij in 1888 geërfd had (en doorverkocht) hangt nu een schilderij van hem. Dat is toevallig nu ons huisje en dat schilderij hebben we pas op een veiling weten te bemachtigen. We vonden dat het schilderij daar thuis hoort. Wordt vervolgd: dit is het begin van een rehabilitatie van deze wereld beroemde kunstenaar in zijn geboorteplaats.
Hieronder het schilderij (gesigneerd, ongedateerd, zonder titel/ locatie):
De naam van de schilder uit de (ver)koopacte (1888) van het huisje in Watou:
Zie hier meer informatie en schilderijen van de beroemde Watounaar.
30 januari 2010,
Foto's genomen op 17 januari 2010. Waarom hier getoond? De dood en grafmonumenten hebben nu eenmaal deze maand extra aandacht. En dan zeg ik het heel neutraal. 2 Januari 2010 gestorven, vandaag zou mijn vader 91 jaar zijn geworden. Net niet gelukt helaas.
 |
 |
| Monument in Watou voor de in 2002 gestorven dichter Eddy van Vliet. Zijn as is op dit veldje uitgestrooid. | Dit gedicht staat op het raam in het monument. Hier wordt de dood toegesproken. Laatste regel: " veeg je voeten en wees welkom". |
7 januari
Mijn vader is niet meer. Na bijna 91 jaar is hij weggevaren met een van de bootjes die hij vaak tekende. Het laatste bootje heeft hij echter laten maken door de Vlaardingse kunstenaar Jan de Winter. Op zijn verzoek gemaakt voor zijn grafsteen en rouwkaart. Zie de voorkant van de rouwkaart hieronder. De allerlaatste tocht ging op zijn verzoek stijlvol per rouwkoets.
 |
|
|
| Hij was een bijzonder mens die graag de regie
had, zelfs over zijn eigen begrafenis. De sneeuw kon hij niet regelen maar
gaf de serene sfeer die goed doet.
Een einde van een tijdperk. Vaarwel Pa, het was goed. |
||
1 januari 2010,
Een beetje kunstmatig, alsof er echt iets nieuws begint met de jaarwisseling.
"Uren, dagen, maanden, jaren
Vliegen als een schaduw heen"
dichtte de relatief onbekende 'mr.' Rhijnvis Feith al rond 1800. Het eerste deel van het lange (religieuze) gedicht verloopt verder als volgt:
|
.. Ach! wij vinden, waar wij staren, Niets bestendig hier beneên! Op den weg, dien wij betreden, Staat geen voetstap, die beklijft: Al het heden wordt voorleden, Schoon 't ons toegerekend blijft! en verderop: ..snelt dan, jaren, snelt vrij henen met uw blijdschap en verdriet.. Schouw ik uit dit nietig leven In mijn eeuwig Vaderland. |
2010 en verder
Naadloos doorlopen over de jaargrenzen |
Het besef dat de jaren 'heen snellen' wordt groter naarmate je ouder wordt. Nu mijn (Chris) vader op sterven ligt (naschrift: intussen is hij op 2 januari overleden) besef je ook weer meer dat niets 'bestendig is beneên'. Als gelovig mens heeft mijn vader wel de troost van het vertrekken naar zijn 'eeuwig Vaderland'.
Zolang we nog beneên zijn moeten we er dus wel het beste van maken! De jaren vliegen heen. We wensen jullie in die zin een heel goed 2010. Leuke dingen doen en genieten met de mensen om je heen. Daarbij heb je wel een goede gezondheid nodig. Die wensen we er dan ook graag bij!
19 december 2009
Meer dan een maand hebben we niets nieuws laten horen op onze druk bezochte website. Dat kan eigenlijk niet. Meer dan 100 bezoekers per dag (25% uit Vlaanderen) verwachten regelmatige aanvulling. We gaan ons leven beteren! Natuurlijk zijn er omstandigheden waardoor we even 'geen tijd hadden', dat wil zeggen onze prioriteiten anders hebben (moeten) leggen. Zo waren daar het afronden en uitbrengen van het boek door Chris en de buikoperatie in het ziekenhuis in Ede van Leny (11 december). Zie de foto's hieronder. Ook met het werk (ja we mogen nog even door, zijn pas 58 en 62) was het druk, in tijden van crisis vereist het bedrijf meer aandacht en innovatie en loopt het cursus geven en het werk voor de adviesraad waar ik lid van ben gewoon door.
 |
Uitreiking eerste exemplaar aan hoogleraar TU Delft op symposium op 26 november 2009. |
|
 |
 |
De maaltijden in het ziekenhuis de Gelderse Vallei in Ede waren heerlijk. We aten er samen. Overigens ook een erg goed ziekenhuis met 'schatten' van verpleegkundigen. |
Vandaag is ook de fotoblog weer opgepakt met een mooi zandzakken tafereeltje. Ook zijn wat beelden van kunst in onze herfsttuin geplaatst. Mooie beelden, gelukkig houden onze filosofen het hoofd koel. een ervan is (heeft) nog maar een klein pikkie. Daar staat ook het mooie beeld van een esdoorn blad onder een vliesje ijs in Ons Kopje (geen Thee). Daarna viel er sneeuw. En toen werd het Kerstmis. Klik hier
Er is genoeg om je over te verwonderen en wat we met jullie willen delen. Graag zou ik ook onze rubriek 'Opzij van het Kijken' wat sterker op de kaart zetten. Daar gaat het in principe om maatschappelijke zaken waar we sterk mee begaan zijn. Wie weet.
11 november 2009
Vandaag is het 11 november, een opmerkelijke datum. De 11e van de 11e. Het is een soort opwarmer voor carnaval in het Zuiden van het land. Maar het is ook een dag waarop het einde van de Eerste Wereldoorlog wordt herdacht. In België is dat een nationale feestdag. In heel het land wordt dan de wapenstilstand herdacht die het einde van de Eerste Wereldoorlog heeft ingeluid. 91 Jaar geleden, op 11 november 1918, kwam een einde aan de Eerste Wereldoorlog. Daarover een andere keer meer.
Maar 11 november is ook en vooral het feest van Sint Maarten. Het vreemde is dat in delen van Vlaanderen, inclusief Watou, Sint Maarten de rol van Sinterklaas heeft overgenomen. In Watou komt Sinterklaas dus op 11 november en niet op 5 december!
Met name in Ieper en omgeving wordt meestal Sint-Maarten gevierd. Deze stad heeft een Sint-Martinuskerk als hoofdkerk. In Ieper komt Sint-Maarten de avond voor 11 november aan met de boot. Dan staan alle kinderen hem en zijn pieten op te wachten aan de kaai (Ieperlee). Daarna gaan ze in een grote stoet naar de Grote Markt.
Dit jaar is in Watou de slaapkamer van Sint Maarten (Sinterklaas) gevestigd:
 |
 |
 |
Meer informatie over Sint Maarten? Weet je bijvoorbeeld dat het een Merkeldag is? Even doorklikken
27 oktober 2009,
Gemiddeld per dag (100 gram):
- 10 gram rundvlees
- 10 gram varkensvlees
- 47 gram kippenvlees en eieren
- 23 gram vis
Voor meer info en een vleeswijzer ga naar 'Opzij van het Kijken'
28 september 2009
Het schijnt dat veel mensen rond lopen met de wens om een boek te schrijven. Tot die mensen behoor ikzelf ook. Ik ben zelfs op een schrijfcursus geweest. Niet hoe je zakelijke rapporten schrijft, nee hoe je een roman schrijft, hoe je een verhaal opbouwt, de omgeving en een enkel detail schetst (bv. het behang motief) en dan de mensen en hun karakter neerzet. Dat alles op een verwachtigsvolle manier zodat de lezer niet vroegtijdig afhaakt. Ik heb wel eens wat vingeroefeningen gedaan, die zal ik hier nog wel een keer publiceren (kan ze nu even niet vinden.. misschien een teken). Ik ben in ieder geval daarna weer over gegaan tot de orde van de dag.
Maar nu schrijf ik dan een boek, de teller staat nu op 42.831 woorden en er is al een ISBN nummer. Het is geen roman, maar wel een boek met autobiografische trekken. Volgens mijn proeflezers is het beter het woord 'ik' te vermijden. Dat wordt nu heel saai 'de auteur'. Vanwege Google kan ik daar nu niet veel meer over zeggen. Maar als het boek klaar en gedrukt is (half november) dan vind ik wel een manier om Google te misleiden. Intussen een tipje van de sluier via een plaatje uit het boek in wording. Water is een bron van veel ellende.
28 augustus 2009,
Het niet sympatieke vertrek van de Poëziezomer (PZ) uit Watou en het nieuwe ambitieuze nieuwe festival lijken Watou en haar bezoekers te verdelen. Je zit of in het PZ kamp of in het Watou 2009 kamp. Als je in het PZ kamp zit dan ben je erg krtitisch en je vind vooral dat er dit jaar te weinig poëzie is. In het andere kamp vind je het fantastisch dat de organisatie er op zo'n korte termijn zo'n mooie manifestatie heeft weten neer te zetten. Het zal niet verbazen dat wij in dat laatste kamp zitten. Het begin van een schitterend nieuw festival in Watou, met kansen voor jonge kunstenaars, frisse impulsen en vooral plezier in beeldende kunst, poezie en andere kunsten.
Bart Moeyaert is een dichter die dit jaar present is in Watou, ook via voorlees sessies. Op zijn weblog heeft hij onderstaande bijdrage over Watou geplaatst. Een schot in de roos!
Lees, zie en luister hier naar een gedicht van Bart
8 augustus 2009,
Vandaag precies 53 jaar geleden, op 8 augustus 1956 deed zich in Marcinelle
(België) een grote mijnramp voor.
Nadat een wagentje met kolen klem was geraakt in de lift, ontstond een zware
brand in de mijnschachten van Le Bois du Cazier. Slechts zes kompels kwamen
levend uit de mijn. In totaal lieten 262 mijnwerkers het leven.
Onder de slachtoffers waren er 136 Italianen, 95 Belgen van wie 30 Nederlandstaligen, 8 Polen, 6 Grieken, 5 Duitsers, 5 Fransen maar ook Hongaren, een Engelsman, een Rus, een Oekraïner en een Nederlander.
Toevallig net in Watou contact gehad met de dichter Willie Verhegghe die een aantal gedichten over de ramp heeft gechreven. Zie hier de gedichten: 'De Italianen" en " We zijn ze vergeten"
Op Youtube staan trouwens twee schitterende herdenkingsfilmpjes:
3 augustus 2009,
Plotseling verschijnen er zowel op Watou 2009 als op de Biënnale in Venetië gekleurde stokken. Ze staan op de meest vreemde plaatsen, vaak achteloos in een hoek gezet in de tentoonstellings ruimten. In Watou tref je ze zelfs aan in de electrowinkel Careye en restaurant het Hommelhof. Toevallig dat Watou en Venetië locaties hetzelfde doen. Of heeft Watou afgekeken van Venetië? Dat laatste is niet onwaarschijnlijk, maar ook niet erg, integendeel. We moeten wel eerlijk opmerken dat Venetië de originele stokken heeft, In Watou is een aardige poging tot imitatie gedaan met opgerolde gekleurde stroken van die doorloopgordijnen.
Het blijkt te gaan om conceptuele kunst. Kunstenaar; Andre Cadere. De catalogus van de Biennale omschrijft het als volgt:
 |
"Cadere's 'Barres de bois rond', made between 1970
en 1978, works like sculpures, paintings and unconventional interventions
into spaces of art institutions." Cadere droeg ze vaak door de
stad, plaatste ze in openbare ruimten of in tentoonstellingen van andere
kunstenaars. Met het conceptueel uitgangspunt werd het functioneren van
het kunstsysteem in twijfel wordt getrokken.
Lees hier door over de stokken: de 'schilderingen zonder einde' |
Hieronder staan originele Cadere stokken zoals we die aantroffen in Venetie. We hebben er zeker tien gezien. In Watou staan er zeker zoveel, helaas hebben we daar (nog) geen foto van gemaakt.
 |
 |
31 juli 2009,
 |
In juni 2009 is het nieuwe museum van Francois Pinault (verzamelaar van hedendaagse kunst) geopend. In het schitterende gebouw op de Punta Della Dogana, aan de ingang van het Grand Canal. Zie de foto hieronder (de punt). Hij heeft nog een museum aan het Grand Canal: Palazzo Grassi. Beide musea hebben we deze week bezocht. Ze zijn zonder meer (letterlijk) indrukwekkend.
|
| Thomas Schütte: Efficiency Men
Marlene Dumas: Gelijkenis II |
12 juli 2009,
6 juli 2009,
Op 4 juli was het dan zover. In Watou wordt toch de kunstenfestival traditie voortgezet. De Poëziezomer is dood, leve Watou 2009, verzamelde verhalen #1. Na het abrupte stoppen van de organisatie van de Poëziezomer is er veel gebeurd, veel emotie, politieke bemoeienis, budget problemen etc. Maar er is weer een start. Daarover later meer. Eerst hier beelden van de bijzondere opening: het met honderden mensen laten opstijgen van evenzovele lichtende lampionnen. Een bijzondere ervaring.
Zie de video en een paar foto's hieronder.
 |
 |
 |
 |
Bekijk hier nog een video over het nieuwe festival en het Hommelhof en de beenhouwer!
28 juni 2009,
Bericht vandaag op nu.nl: Na de TT van Assen heeft de politie op de Afsluitdijk 2900 bekeuringen aan motorrijders uitgedeeld voor te hard rijden. Makkelijk scoren! Leny rijdt op de Bosweg in Apeldoorn 44 km/uur (is sinds kort blijkbaar slechts 30 km/uur toegestaan): 70 Euro boete. Makkelijk scoren!
Jako racet vandaag bij ons weg om de vele klanten bij Charly te gaan voorzien van berehappen, saté, complete maaltijden etc. Kijk uit! Jako rijdt echter (meestal) niet te hard. Hij heeft met andere politie van doen, en dat is niet zo makkelijk scoren. Het gaat om de 'smaak politie' . Die was daar pas op bezoek: alles perfect, je kan daar blijkbaar ook van de vloer eten. Goed gescoord door Jako en zijn team!
21 juni 2009,
Als jogger lijkt dat wel een goed idee. Vandaag tijdens het joggen een foto gemaakt in het paleispark Het Loo van de gisteren door Prinses Margriet geopende herstelde rustplaatsen. Dit klinkt geheimzinnig natuurlijk. Lees hier meer erover.
9 juni 2009,
De Biennale is er weer. Het thema: "New Worlds". De officiele
opening was op 6 juni 2009. De kranten en kunstbladen zijn er geweest en
publiceren erover. We vonden totaal verschillende recensies van deze 2009
editie! De NRC vindt het een "Feel good' editie, even geen crisis, gewoon
leuke kunst. Het kunstblad Metropolis benadrukt echter dat er veel neerslachtige
kunst is. De Volkskrant vindt het een promotie event, maar ook "sinds
lange tijd zowaar weer eens een echte kunsttentoonstelling , samengesteld door
de Duitse directeur van de Städelschule en
het tentoonstellingsinstituut Portikus in Frankfurt, Daniel Birnbaum. Het is een
verademing, omdat Birnbaum alle kunstwerken zoveelmogelijk ruimte geeft."
Zo heeft ieder zijn eigen waarheid. Kijken wat die van ons is, we gaan het uitvinden eind juli. Onze Kop Thee gaat het tegen die tijd haarfijn vertellen.
Zie ook onze informatie over eerdere Biennales waar we geweest zijn.
30 mei 2009,
Beaufort 03: dit is de derde versie. De vorige was schitterend, ten dele spectaculair. Zie hier voor de versie van 2006.
In vrijwel alle (bad)plaatsen aan de kust hebben kunstenaars wederom op onverwachte plekken, onverwachte kunst geplaatst. Zeer de moeite waard om te bezoeken (al of niet gedeeltelijk, in fasen en met de kusttram). Bezoek de website van Beaufort03.
Wij bezoeken Beaufort 2009 in fasen, wanneer wij in Watou zijn. We doen daarvan (foto) verslag. Zie hier. Fase 1: De Panne en Koksijde. Bezocht op Hemelvaartsdag 21/5 2009. De kunst was nog niet spectaculair, maar toch. Blijf het volgen, nog beter ga er zelf heen.
De Panne |
Abdij Ten Duinen. Koksijde |
20 mei 2009
Zo begint het artikel in De Standaard van vandaag:
WATOU - Hoe zullen de zomers er voortaan uitzien in Watou? Een beetje hetzelfde en toch anders. Een team curatoren, onder wie de schrijver en theatermaker Peter Verhelst, verbreedt voorzichtig het terrein.
En zo ziet het nieuwe logo eruit:
 |
"De signalen dat er iets nieuws begint, zijn legio. De huisstijl wordt hipper. Het kunstenfestival palmt nieuwe locaties in, zoals het voormalige klooster". |
16 mei 2009,
Onze buurman in Watou (Bernard Deheegher) heeft voor de tiende keer (!) het drie jaarlijkse festival in Watou georganiseerd. Een prestatie van formaat. Dit jaar komen 24 koren uit 15 landen en 3 continenten. Het "Festival van Watou" zal plaatsvinden tijdens het lange weekend van O.L. Heer Hemelvaart namelijk van 20 tot 24 mei met voorprogramma op 16 en 17 mei.
We gaan naar een auditie en een avondconcert en doen verslag. Natuurlijk ook van de door de Watou bierbrouwers gesponsorde recepties. Hou de site in de gaten.
Zie hier de volledige brochure
Bernard Deheegher met Yves Letherme op het vorige festival (2006) op de Kleine Markt in Watou. (Niet opzij stappen Bernard...) |
Pueri Cantores of Daegu, Korea
|
7 mei 2009
Morgen, 8 mei, wordt het Koninginnedag drama hier herdacht. Voor de tweede keer hebben we een brief gehad van de gemeente dat straten worden afgesloten in onze buurt. Dit keer mogen er zelfs in bepaalde straten ook geen auto's meer geparkeerd staan op een eigen oprit.
Op Koninginnedag waren we niet thuis (naar Watou). Het drama dat plaats vond op zeg 200 meter van ons huis zagen we op TV. We waren tot nu toe niet gaan kijken op de plek des onheils. Heel veel mensen doen dat iedere dag wel. Vanavond hebben we onze 'ramptoerist gêne' even weggedrukt, zo dicht bij moet je het toch even zien. Zie de foto's hieronder. Bijna stiekum gemaakt, het voelt niet lekker daar met anderen rond te lopen. Dat doet niets af aan het drama natuurlijk. De cliché's daarover gaan we niet herhalen.
(boven) De triestheid wordt uitgestraald door het beertje
|
Het Canadese oorlogsmonument verbeeldt nu de radeloosheid
|
 |
25 april 2009
De kogel is door de kerk: Watou wordt opnieuw de thuisbasis voor een nieuw kunstproject. Nochtans dreigde de 29ste editie van de poëziezomer onlangs nog in het water te vallen, toen Gwy Mandelinck bekend maakte dat hij niet langer zou meewerken aan het project. En dus moesten de organisatoren niet alleen op zoek naar nieuwe medewerkers, er werd ook noodgedwongen gezocht naar budgetten voor het evenement.
'Wij willen geen kopie van het oorspronkelijke project', zegt Christof Dejaegher
18 april 2009
12 april 2009
Vandaag zijn we gestart met een foto dagboek, ook wel genoemd fotoblog. Het zijn foto's die we 'dagelijks' maken en die een beeld geven van waar we waren, wat ons treft. Dat kan van alles zijn: mooi of juist lelijk, bijzonder of juist clichématig, privé of juist werk situaties, kortom alles. We moeten ons fotoblog wat dat betreft nog uitvinden natuurlijk.
Het Foto Dagboek is makkelijk te vinden: zie onder 'Blogs' helemaal bovenaan op deze pagina. Natuurlijk kan je hier ook klikken. Als je wilt reageren, graag. Dat geldt voor alles op deze website. Gebruik daarvoor de 'knop' boven links: E-mail.
4 april 2009,
Laatste nieuws
Voor de 29ste editie van de poëziezomer in Watou gaan de provincie, het stadsbestuur van Poperinge en de mensen van Beaufort op zoek naar 500.000 euro.
Lees hier het volldige artikel uit De Standaard van 3 april.
Zicht op de kerk in Watou vanuit de Poëziezomer Kubus op het Watouplein.
28 maart 2009,
Deze week een paar dagen in het voormalige Oost Duitsland geweest (voor het werk). Met de auto (trip van 1100 km heen en terug). Je probeert je te realiseren dat je in voormalig communistisch gebied verblijft. Je zoekt naar sporen. Wat voor sporen kunnen dat zijn. Een begrip dat naar boven komt is troosteloosheid. Nou dat was het wel, maar vooral door het weer, net zoals bij ons...
Lees hier verder, meer foto's, kaart en filmpje kraanvogels.
Hotel in karakteristieke boerderij |
Onderweg veel kraanvogels gezien |
21 maart 2009
Mos op de beekmuur in Watou van dic htbij:
|
Een wonderlijk miniatuur wereld van bloeiend mos |
Nog niet eerder in de gaten gehad |
De naam heb ik nog niet kunnen achterhalen |
|
Klik hier voor meer foto's van bloeiend mos op de site van een natuurfotograaf |
|
28 februari 2009
a. Het gevolg van een explosie in een tank
b. Iets te hard komen aanfietsen
c. Het monster kruipt uit zijn ei
d. Iets anders...
Niet meteen op de foto klikken voor het goede antwoord!
22 februari 2009
Sinds mid december 2008 is Yokogawa Apeldoorn verhuisd naar Amersfoort. Daar is nu Yokogawa Europa in één nieuw gebouw geconcentreerd. Er werken daar ongeveer 600 mensen (wereldwijd 19.000). Het betekent voor Leny dagelijks heen en weer vanaf Apeldoorn (90 km/dag)
7 februari 2009
 |
|
| 1 februari 2009: Mijn vader viert zijn 90e en mijn moeder haar 85e verjaardag in het Delta Hotel Vlaardingen. Mooi natuurlijk, maar het is ook moeilijk. Wel fijn dat zij er allebei nog zijn: op de eerste plaats voor elkaar en ook voor de kinderen en kleinkinderen. | |
Oud worden, er zitten diverse kanten aan. Zo oud zijn is niet makkelijk. Luister naar een gedicht van Peter Ghyssaert over de broosheid van een oude vader. Het gedicht heet 'Apotheose' en maakte eerder deel uit van de Poëziezomer in Watou. Klik hier, zet het geluid aan en luister.
Peter Ghyssaert
27 januari 2009,
We waren er even niet, op bezoek bij onze dochter San en schoonzoon Math in Singapore. Ze zijn nu ruim een halfjaar geleden geëmigreerd. Hoog tijd om elkaar weer te zien. Voor ons belangrijk om te zien, te voelen, waar ze wonen, werken en eten. Om dat even mee te maken. Dat is goed gelukt. We kunnen ons nu een veel beter beeld vormen van hun leven daar. Het is een bijzonder stel, met een passie in kanker onderzoek en levensgenieters. We hebben het kunnen ervaren. San en Math: bedankt voor de gastvrijheid en het inkijkje in jullie leven. Zie ook hun eigen blog: 'Hoog bezoek'
Uitzicht vanuit hun huis (Landmark Tower) |
Uitzicht by night (fel verlicht: Chinatown) |
|
|
| We zijn ook nog even een 'weekendje weg' naar Bali
geweest. Zie
hier voor het hotel.
Het snorkelen op Bali was een openbaring, een eerste blik op een ander, onderwater universum!
|
Cancer & Stem Cell Biology Program
|
10 januari 2009,
We zouden het bijna vergeten:
Wij wensen u natuurlijk een goed, gezond en verwachtingsvol 2009!
20 december 2008
|
Graag wensen wij de trouwe bezoekers van 'Onze Kop Thee' fijne feestdagen toe.
Ontspannen met een kop thee of iets sterkers en reflecteren over het (ons/uw) leven. Onze besneeuwde olijfboom is intussen voldoende ingeburgerd. Zie ook hier.
22 november 2008
Ieder jaar maak je van bepaalde, jaarlijks terugkerende momenten, gebeurtenissen weer foto's. Je doet dat omdat je het niet laten kan, het dient niet echt een doel, de plaatjes zijn ook altijd ongeveer hetzelfde. Maar toch. Verbazing, schoonheid, de wil tot delen met anderen.. Dan pak je toch de camera weer om het cliché beeld te maken. We gaan er mee door, het dient bij nader inzien toch wel een doel: het signaleren en bewust omgaan met het 'gewone' (dat overigens dan helemaal niet zo gewoon blijkt te zijn).
Dit is deel 1 uit een serie.
Eerste sneeuw 2008: Vandaag was het weer zover. De gordijnen gaan open en je bent verrast: een witte wereld. Dat verandert de tuin en vetrouwde objecten erin totaal. Zie de kleine metalen vogeltjes die altijd op de tuintafel staan. Dit jaar was er ook het element: dit moeten we aan San en Math in Singapore laten zien! Bij deze, voor hen en voor jullie, Onze Kop Thee bezoekers (in steeds grotere getale!).
Allerzielen 2008: foto's van de begraafplaats in Watou, kort na Allerzielen (ieder jaar op 2 november, de dag na Allerheiligen). De katholieken herdenken dan hun overledenen. De traditie stamt uit 998. In de 14de eeuw werd deze herdenkingsdag algemeen in de Rooms-Katholieke Kerk. Zie hier meer uitleg over Allerzielen. In Nederland leeft dat veel minder, het lijkt wel in opkomst te zijn.
| Eerste sneeuw 2008 | ||
 |
 |
 |
| Wat
is sneeuw?
Bij temperaturen onder het vriespunt vormt sneeuw zich wanneer waterdampmoleculen tot ijskristallen verrijpen. Dit proces vindt vooral plaats tussen -5 en -20 °C en optimaal bij een temperatuur rond -12 °C. Door botsingen onderling en op de weg naar beneden groeien deze ijsdeeltjes geleidelijk aan tot sneeuwkristallen. Deze kunnen allerlei vormen hebben, maar ze zijn altijd zespuntig, zoals goed te zien is in de foto's die de amateurwetenschapper Wilson Bentley al in 1902 maakte. Wanneer het waait, klitten de sneeuwkristallen, vaak in de vorm van sterren, op hun weg naar de aarde samen en vormen een vlok. |
||
|
Allerzielen 2008, Watou |
||
 |
 |
 |
| Nadere info over de Pot- of Bolchrysanten die
u ziet:
De potchrysant is een echte kortedagplant, wat wil zeggen dat ze pas gaan bloeien als de dagen korter worden, in de herfst dus. Maar door allerlei belichtingstrucs in de kweekkassen kunnen de telers de planten tegenwoordig op ieder gewenst moment in bloei krijgen. De planten worden uit stek vermeerderd. De hele teelt duurt ongeveer tien weken.Vroeger een gelegenheidsteelt. Van het feit dat potchrysanten herfstbloeiers zijn, werd vroeger graag gebruik gemaakt tijdens de christelijke gedenkdagen Allerzielen en Allerheiligen. Niet alleen de kerken, maar ook de graven werden er in die periode mee versierd. De laatste jaren neemt de belangstelling voor potchrysanten als grafversiering duidelijk toe, maar deze is niet meer per se gebonden aan die oude gedenkdagen van begin november. De kerkelijke kleuren wit en geel zijn favoriet. |
||
1 november 2008,
Amerika en de wereld hebben Barack Obama nodig. Geen inspanning wordt door mij geschuwd om mee te helpen dat voor elkaar te krijgen. Zo was ik deze week in het Witte Huis (Oval Room, zie foto hieronder) om zelf meer betrokken te zijn bij het gevoel van 'Hope and Change', juist op een besmette plek waar de CHANGE moet gaan plaatsvinden; Yes We Can! Nog maar een paar nachtjes slapen.. intussen zijn de Republicans ook een actie gestart voor Obama (alsof hier het CDA oproept om op de PvdA te stemmen).
Klik hieronder op de logo's voor de websites van Obama en de Republicans voor Obama.
 |
 |
 |
 |
25 oktober 2008,
Volgende week geef ik een presentatie op een conferentie in Amerika (Houston), zie hieronder. Het belooft een interessante conferentie te worden, de 'safety incrowd' is daar aanwezig. Veiligheid in de procesindustrie is zeer actueel na recente rampen.
Voor de liefhebbers: klik hier voor het programma. ik spreek op 29 oktober, in de sessie Risk Analysis II. Je kan daar ook de samenvatting van mijn presentatie downloaden.
MIsschien nog een beetje Obama promotie doen zo vlak voor de verkiezingen.
October 28-29, 2008, Hilton Conference Center, College Station, Texas
Keynote speakers:
Gepubliceerd: 25 september 2008 13:24 | Gewijzigd: 25 september 2008 16:20
Door onze kunstredactie (NRC)
|
|
Amsterdam, 25 sept. De toekomst van het bekende festival Poëziezomers Watou in Watou is onzeker nu Brugge organisator Gwy Mandelinck heeft gevraagd in die stad een evenement voor poëzie en beeldende kunst op te zetten. Mandelinck noemt het aanbod „eervol” en is nog in onderhandeling over zijn opvolging. Hij zou naar Brugge verhuizen om het nieuwe festival op te zetten
19 september 2008,
Deze week verbleef ik een nachtje in het Eemshotel in Delfzijl. Een hotel op poten in de Eems. Hopelijk zijn de poten van het hotel sterker dan de poten van de stoelen daar.
 |
 |
Het is wel een mooie locatie om vanuit je hotelkamer meeuwen te observeren. Luierend in het zonnetje bij vloed, en kuierend over het wad bij eb, en daarbij ongeveer iedere 1,5 meter pikken naar iets eetbaars.
Klik hier of op de foto's voor luierende en kuierende meeuwen
Luieren, wachten op eb |
Kuieren, meters maken |
September 2008
Op onze Noord Zuid wandeling (Watou (B) - Haverskerque (Fr)) is een breuklijn opgetreden, mogelijk nog veroorzaakt door WO I, die hevig woedde hier. De bewoners zijn geëvacueerd en kunnen zeker maanden niet terug in hun huis.
 |
 |
23 Augustus 2008
 |
|
12 augustus 2008,
Eind juli, onderweg in Noord Frankrijk. Bloedheet. Geen weer voor stieren. Ze stonden dan ook met z'n drieen in het water. De twee rechts vonden echter dat ze de nieuwsgierige fotograaf beter konden bedienen vanaf het droge door daar hun veel geoefende figuur 'synchroon spiegelen in het water zonder te bewegen' aan te nemen. De stoere zwarte met z'n echte stierennek doet nooit mee. Zijn spiegelbeeld vindt hij zo al indrukwekkend macho genoeg. We waren diep onder de indruk en hebben ze bedankt voor de show.
 |
 |
4 augustus 2008,
UItnodiging nieuwe huis Singapore San en Math (33e verdieping Landmark Tower):
Tekst van de 'Log blog' van het stel:
Omdat we zo’n mooi uitzicht hebben op de stad en het vuurwerk dat
afgestoken wordt op National Day Parade, dachten we dat het wel leuk zou zijn om
dan ook een housewarming party te organizeren voor alle mensen die we in de
afgelopen maand (het lijkt veel langer) hebben leren kennen en die ons geholpen
hebben met labs opzetten, formulieren invullen, en biertjes legen bij de BBQ.
Daarom deze week als gekken gepoetst, met Alice, een pitttige Chineze tante van
51 die via een agency bij ons kwam helpen op dinsdag en vrijdag. Ze studeert ook
nog voor makelaar en heeft een handeltje in vitamines etc., dus ik weet niet
hoelang ze ons nog blijft helpen.
1 augustus 2008
Ons 'opzij mannetje' zet ons nu ook buiten aan het denken. Hij houdt op de eerste plaats de beek in de gaten (nodig gebleken!), door de verrekijker houdt hij de Hortensia Annabelle in de gaten: die zijn soms depressief (laten de kopjes hangen). Maar vooral geeft hij aan dat er aan alles twee kanten zit, er is altijd een nuancering van een 'waarheid', het is altijd de moeite waard even opzij te kijken. Daar is veel te zien. Om niet te vergeten, nu ook op kingsize formaat!
14 juli 2008,
In twee dagen het grasveld opdoeken en een cirkel (diameter 3 meter) met monument daarvoor in de plaats leggen. Passer improviseren (bezemsteel met touwtje), houten rand de grond in jensen met een rubberen hamer en 13 zakken legen met schors van de Pinus uit Zuid Frankrijk. Blaren en spieren die protesteren, het zittende bestaan bevalt ze beter. Desalniettemin.
 |
 |
 |
 |
29 juni 2008,
(blauw: thema Watou 2008, lees hier het hele themagedicht van Gerrit Kouwenaar)
Recensie in De Standaard van 28 juni 2008:
De 28ste editie van de Poëziezomer van Watou baadt in een weemoedige sfeer. Op alle locaties klinkt de magische stem van Hugo Claus en zijn videofragmenten te zien van zijn optredens.
Hieronder beelden van de locatie "Blauwhuys", gelukkig weer terug van weggeweest!
Openingsreceptie |
doorkijkje |
Aandachtig luisteren |
Panamarenko in de bocht |
Zie hier onze eerste foto's van Poëziezomer 2008
25 juni 2008,
Uit de Standaard
WATOU -
De Poëziezomer van het kunstdorp Watou
(Poperinge) mag zich dit jaar verheugen op een bezoek van koningin Paola. Op
dinsdag 8juli vanaf 15uur zal hare majesteit de tentoonstelling bezoeken en het
grote publiek mag daarbij zijn.
Organisator Gwij Mandelinck: 'Twee jaar geleden, op 16juni 2006, waren wij te
gast op een galadiner in het paleis, naar aanleiding van het feit dat de
Nederlandse Koningin Beatrix al 25jaar niet meer aan het Belgische hof was
geweest. Enkele kunstenaars, onder wie Panamarenko en Jan Fabre (kon niet
aanwezig zijn, red.) behoorden tot de 120uitgenodigden. Ik zat aan tafel naast
de secretaris van de koningin en zo zijn de eerste contacten er gekomen. Ik
sprak er toen met onze koningin en ook met koningin Beatrix, die me vertelde dat
ze in Nederland zoiets niet kennen waar kunst en poëzie samenkomen. Wij zijn
dan ook vereerd met het bezoek van koningin Paola. Maar voor het zover is, moet
nog heel wat gebeuren op organisatorisch.
19 juni 2008
|
We wisten dat het er aan zat te komen, we vinden het ook een fantastische uitdaging voor ze, maar als het moment daar is ...dan valt het soms niet mee. Onze dochter San en haar man Math emigreren naar een plaats die niet bepaald naast de deur is. Morgen, 20 juni zitten ze in het vliegtuig. Vandaag werd de container gevuld met de huisraad etc. Die gaat per boot. We wensen hen veel succes en plezier! |
 |
 |
 |
 |
 |
14 juni 2008,
 |
 |
(foto's gemaakt op 1 mei 2008, Watou)
11 mei 2008
Onze ouders zijn oud en hulpbehoevend. Oud worden, hoe gaat dat bij jezelf en hoe ga je daar mee om? Ons trof onderstaand stuk in De Standaard van 10 mei. temeer daar onze 'vriend' Jan Hoet daar rake dingen zegt.
In zijn kolumn (De kleren van De Keyzer) in De Standaard filosofeert Laurens de Keyzer over Ouderdomskwalen. Hij moet er niet aan denken, vooral niet om alleen over te blijven tot hoge leeftijd en met allerlei kwalen. Maar toen kwam hij Jan Hoet tegen:
'En dan?' riep Jan Hoet. Ik zag hem vorige week in zijn museum in Duitsland en legde hem mijn sombere gedachten voor. 'En dan?' Ter ondersteuning sloeg hij zo hard op tafel dat zijn pols wellicht verstuikt was. 'Wat wil je eigenlijk?' zei hij. Wil je oud worden of niet? Als je oud wilt worden, dan moet je daar de gevolgen van dragen. Ik heb nog één nier, en bovendien werkt ze niet. Welnu, dat kan mij niets schelen, zolang ik maar leef. Ik heb kanker gehad en de volgende kanker ligt misschien al op de loer. Dat kan mij niets schelen. Wie oud wil worden, moet er de kwalen bij nemen. Ik lig trouwens graag in een ziekenhuis. Dat is een wereld op zich, ik kom daar graag. De kans zit er dik in dat ze ooit enkele van mijn tenen moeten afzetten. En dan? Dan leer ik wel opnieuw lopen. Ons verstand zit toch niet in onze tenen?'
Nu heb ik hem, dacht ik. Ik zei: 'En wat als je verstand dementeert, Jan?'
'En dan?!' riep hij, en hij sloeg met zijn andere vuist op tafel. 'Wat kan mij
dat schelen? Als ik mijn vrouw en mijn kinderen en vrienden niet meer herken en
daar in de hoek van mijn kamer wat onnozel zit te doen, ben ik daarom per se een
ongelukkige mens? Zolang zij mij herkennen, is 't al lang goed.'
Enkele dagen later bezocht ik mijn moeder van straks 93. 'Jan Hoet heeft
gelijk', zei ze. 'Ik ben zo goed als blind en slecht ter been, ik heb artrose
aan de knieën, ik sukkel 's nachts zeker vijf keer uit bed om te plassen, ik
heb alle dagen zorgen. Maar zolang ik mag leven, ben ik graag oud.'
28 april 2008
Minder dan twee maanden duurt het nog maar vordat onze dochter San en haar man Math gaan emigreren naar Singapore. Ze hebben een speciale website geopend waar alle informatie te vinden is. Wat gaan ze daar eigenlijk doen? Waar gaan ze wonen? etc. Klik hier voor hun website met de geografische naam:
We kunnen alvast verklappen dat San daar zelfs twee banen krijgt, bij twee verschillende instituten, zie haar visitekaartje hieronder (links en rechts, oftewel voorkant en achterkant)
 |
17 april 2008
 |
Gisterenavond laat teruggekeerd uit Manchester
(conferentie) met een VLM vlucht naar Rotterdam, zie foto: Fokker 50.
Gezien onze connecties met Vlaanderen vond ik dat wel mooi, bediend
worden in het Vlaams.
Wat schetst mijn verbazing: aan boord lees ik in het VLM blad dat ze recent overgenomen zijn door Air France- KLM! Toch jammer. PS: het was een schitterend gezicht om zo laag met heldere hemel over Vlaardingen te vliegen. |
2 april 2008
"Wegens overname gesloten" stond er maandag 31 maart op de deur. Op 1 april was het dan zover: lang naar toegeleefd, contracten, personeel, inkoop, etc. : de eerste klanten, het cafetaria is geopend! Spannende en leuke uitdaging. We zijn blij voor hem (en als ouders ook trots natuurlijk). Zie ook hier
 |
 |
Nagekomen bericht over de dood van Claus:
We zijn gekloot: Claus is dood. Slotregel: Schluss damit. Point final. Tip-toe through the tulips, Hugo. Lezen!
29/3/2008
Vanochtend hebben we (helaas iets te laat ingeschakeld) gekeken naar de live TV registratie van het afscheid van Hugo Claus in de schouwburg van Antwerpen. Een scala aan gedichten en anecdotes, voorgedragen door zijn vrienden. Kunst, het leven en de dood. Onverbrekelijk verbonden. Nogeens versterkt door de oplaaiende discussie over euthanasie. Met een West-Vlaams 'tètitatutis' (''t is tijd dat het uit is') vroeg Hugo Claus (78) - die leed aan de ziekte van Alzheimer- zelf om het einde.
Pasen 2008
Al meer dan een week zijn er bij ons verwarmingsmonteurs over de vloer.
Voortdurend in de kou, voortdurend moeten we vrij nemen om aanwezig te zijn.
Diverse onderdelen zijn vervangen (brander, ionisatiepen, ontluchting), maar
helaas. Tijdens de koudste Pasen in 40 jaar zitten wij in de kou (het is nu 2e
paasdag, 9.15 uur. Temperatuur in huis: 12 oC
En toen? De onderdelen voor reparatie waren niet beschikbaar. in de loop van
de dag is er een andere ketel (ouder type, zelfde aansluitingen) geplaatst
(tweede monteur erbij, kon helaas niet naar zijn schoonfamilie). Temperatuur in
huis enigszins oplopend door de zon: maximaal 16 oC
Daar zitten we dan. Buiten is het wit en 2,1 oC
De Standaard, 21 maart 2008
WATOU - In het kunst- en poëziedorp Watou legden Gwy Mandelinck ( vriend van Claus en bezieler van de poëziezomers in Watou) en zijn echtgenote Agnes Hondekeyn, organisatoren van de jaarlijkse Poëziezomers, samen met cultuurschepen Marleen Baelde (CD&V) gistermiddag een groot bloemstuk neer bij het monument van Hugo Claus:
" De zee is hoog De wereld blauw. Nieuw Leven groeit in mij. Dank, Hugo, voor de grandeur van uw werk en voor de vriendschap" Vanwege de Poëziezomers
|
 |
Lees hier meer over het Claus monument in Watou
19 maart 2008
Ooit geprobeerd het gedicht te ontcijferen dat op een muur in 'ijzeren' letters in Watou staat? 'Het land van Amen', zover kom je nog wel. Maar dan! Onze Kop Thee maakt het u gemakkelijk. Hieronder staat het volledige gedicht van Anton van Wilderode. Anton heeft ook zijn eigen straatnaam in Watou.
"Ik zal voorbij zijn en het dorp zal duren". Zeer toepasselijk op de sterfdag van die andere 'Watou' dichter Hugo Claus met zijn standbeeld in het dorp. Het is over en uit, maar het dorp gaat door. Het land van Amen. Amen.
 |
 |
 |
Het
Land van Amen Ik
zal voorbij zijn en het dorp zal duren De
knapen die nu haastig huiswaarts keren, Anton
van Wilderode
|
1 maart 2008
Een nieuwe mars is gaande van Bhopal (onder op kaartje) naar Delhi (boven). Dat is 800 km! Zie een TV verslag van Al Jazeera (Opzij van het Kijken) dat er door de slachtoffers en andere betrokkenen successen worden geboekt. Dat geeft de burger moed. Wij volgen dit al jaren, dit is echt een doorbraak, zeker voor Indiase begrippen.
We kregen deze week ook onderstaand gedicht van de 'students for Bhopal'.
 |
Gedicht van de 'students for Bhopal'They unleashed chemical terror in Vietnam |
15 februari 2008
Dit is onze derde Yang Din. Klik hier om de de twee schilderijen te zien
Poëtische voorstellingen brengen je in een andere wereld.
Tekst van galerie Blom: Yang Din (1958 Shantou, China) volgde van 1980 tot 1987 een opleiding tot beeldend kunstenaar aan de École Nationale Supérieure des Beaux-Arts in Parijs. Sindsdien exposeerde hij in vele landen als België, China, Duitsland, Frankrijk, Hongkong, Macau, Nederland en Taiwan. Het schilderen is Yang Din’s levenslange passie. Schilderen betekent voor hem geluk waarbij lichaam en geest betrokken zijn. In zijn schilderijen verwerkt hij zijn gewaarwordingen zowel als zijn dromen. Verbeelding, gevoel en waarneming geeft hij op sensitieve wijze vorm in zijn landschappen. Tijdens het schilderen opent hij zijn geest naar de wereld toe.
6 februari 2008
Twee jaar geleden (14 januari 2006) stelden we op deze website de volgende vraag:
Zaterdagochtend vroeg: joggen in het Paleispark Het Loo. Het heeft s'nachts licht gevroren. Het valt op dat er stokjes met spierwitte aangroei her en der geïsoleerd in het bos liggen. Het is té wit voor aangroei van zwammen of zo. Toch maar even zo'n stokje gepakt: het blijkt ijsaangroei en niet zo maar rijp of zo! Zie de foto hieronder (met mijn mobiel gemaakt). Schitterende zeer fijne aangroei van ijs 'draden' van wel een paar centimeter lang. Bijzonder, nooit eerder gezien.
Met dank aan een oplettende trouwe Onze Kop Thee bezoeker kregen we vandaag eindelijk het antwoord aangereikt. Kijk snel naar het antwoord, het is de moeite waard! Klik hier
13 januari 2008
Wat houdt ons bezig.
Gisteren aanwezig geweest bij de begrafenis van ons nichtje Kitty. Een jonge vrouw van 31 jaar, getrouwd en een kindje van 4 jaar. Het werd vorige week snel duidelijk dat ze het niet zou redden. Een drama voor de naast betrokkenen dat ons ook vandaag en de komende tijd niet loslaat. Tekst op de rouwkaart: 'wie kan begrijpen hoe je hebt geleden, wie kan voelen wat je hebt doorstaan'. Wij voegen daaraan toe: wie kan begrijpen dat zo'n aardige jonge moeder als jij niet verder mag. Niemand. We doen er verder dan ook het zwijgen toe.
Na de begrafenis naar onze (schoon)vader in het ziekenhuis in Schiedam. Hij hoopt eind deze maand 89 jaar oud te worden. Maar op deze wijze oud worden is zwaar en steeds moeilijker te dragen. Zijn vrouw (onze (schoon) moeder) is 85 jaar en tobt ook (haar woorden). Gisteren is zij gevallen en per ambulance vervoerd naar een 'crisis-bed' in een tehuis in Vlaardingen. We hebben haar 'uitgezwaaid'. De weg naar het einde is zwaar, hoe verder?
Een dag als gisteren zet je aan het denken. Naast alle triestheid overheerst toch het weten dat we als mens uitermate kwestbaar zijn en daarom maar beter nu dan morgen van het leven moeten genieten en realiseren wat we nog tot stand willen brengen. Het eind komt eraan: vroeger of later.
Dit jaar hangen we onze nieuwjaarswens op aan het gedicht 'Tijd' van Rutger Kopland.
In een interview over dit gedicht zegt hij onder meer het volgende:
,,Het is vreemd dat het je gaat duizelen als je nadenkt over wat tijd is. Alsof het woord `tijd' je een ruimte of een verte in laat kijken. Nadenken over de tijd geeft dat vreemd mooie, eindeloze gevoel".
,,Er leeft veel in mij dat stamt uit de tijd van voor ik bestond, bagage die mijn ouders en grootouders met zich meedroegen, geluiden, spullen, woorden, verhalen, beelden. Alsof ik hier wil zeggen: zo tijdelijk zijn we nu ook weer niet. Je bent onderdeel van een keten. Sommige dingen in mij zullen ook wel blijven bestaan als ik er niet meer ben, in de mensen die mij gekend hebben en die iets meenemen van wat ik bij me had.'
en hier het volledige interview met Rutger Kopland over dit gedicht
Het thema 'opzij van het kijken' past bij hoe wij zouden willen kijken. Niet zonder meer zaken aannemen. Even door kijken, even opzij kijken helpt dan.
Zie voor het een uitleg van het motto en man-met-de-verrekijker "opzij van het kijken" hier
|
|
 |
Dit jaar vragen wij ons af hoe we op aarde terecht zijn gekomen.
Prof. Jelle Reumer zet dat voor ons mooi op een rij: de mens is het resultaat van een samenloop van toevallige biogeologische verschijnselen. De evolutie is een 'blind' proces, dat van toeval aan elkaar hangt. We zijn een zoogdier als alle andere, met een belangrijk verschil:
De mens is de enige diersoort die zich om zijn eigen lot en dat van anderen bekommert:
De regenworm, de grote panda en de rest van de natuur zullen zich niet druk maken over hoe het met de wereld gaat. Intussen zijn we zelf een belangrijke factor in de ontwikkeling van de aarde geworden, we halen planten en dieren deze kant op, roeien uit, kweken op en veranderen het klimaat. We hebben het in eigen hand.
Reumer: "Als de mensheid er niet meer is, over zeg een miljoen jaar, gaat het leven door en wij hebben ons stempel op de geologie gedrukt. Onze opvolgers plukken de vruchten van ons ingrijpen zou je kunnen zeggen. Wij laten als dank voor ons verpozen, de aarde de schillen en de dozen".
Jelle Reumer houdt dit jaar de
Lees verder in onze rubriek 'Opzij van het kijken'.
Jelle Reumer is bioloog en paleontoloog. Hij werkt als directeur bij het Natuurmuseum Rotterdam en is bijzonder hoogleraar in Utrecht. Op zaterdag 15 december 2007 houdt hij de 2e Darwin Christmas Lecture in Naturalis, Leiden.
Bericht in De Standaard van 30 november 2007:
BRUSSEL - De Amerikaanse zakenkrant Wall Street Journal heeft in zijn vrijdag/weekendeditie een lijvige reportage gewijd aan het Belgische trappistenbier Westvleteren. De krant gaat onder meer na hoe een Belgische abdij de grote vraag naar bier kan verzoenen met haar religieuze levenswijze en waaraan het bier zijn succes te danken heeft.
De Wall Street Journal brengt ook een vergelijking en toelichting bij de zeven (zes Belgische en een Nederlands) trappistenbieren. Hoewel de verkoop van bier een bloeiende handel is geworden, zien de monniken dat niet zo. 'We verkopen bier om te leven, en niet omgekeerd', zegt broeder Joris in de krant.
 |
 |
2 november 2007,
 |
 |
24 oktober 2007,
 |
Van
links naar rechts: wethouder Herrema overhandigt de oorkonde aan Marian (Dienst Wonen), Wien (Stadsdeel Oud-Zuid) en Juta (Stadsdeel Oud-Zuid). |
Als je meer wilt weten over deze prijs, klik dan hier.
3 oktober 2007
Op 2 oktober 2007 was het dan zover. Onze helden zijn Hendrick Vermeulen en zijn kameraad. Zij waren het die op die heugelijke dag eindelijk het gevaarlijke gat van Watou hebben gedicht! Natuurlijk geïnspireerd vanuit het Nederlandse watermanagement, onze kroonprins Willem Alexander en zijn illustere voorganger Hansie Brinkers die het nog moest doen met zijn vinger in een dijk. Hendrick metselt gewoon stug door terwijl het water hem op de hielen zit. Gelukt! De Warandebeek kan niet meer sneaky aan land op ons terras. We hopen dat hij geen wraak neemt...
juli 2007: de beek komt aan land |
juli 2007: zo is het wel genoeg.. |
|
2 oktober 2007: Dicht! |
2 oktober 2007: Dicht! |
 |
Vinger in de Dijk, of hoe Hansie Brinkers in Spaarndam een avond en een nacht klappertandend met zijn vinger in de dijk het volk redde!
|
22 september 2007
 |
 |
Getekend door het leven, oud en wijs geworden. Meewarig en begripvol toezien hoe anderen dezelfde fouten maken. Zich afvragen waar het allemaal toe dient.
Dat alles en nog veel meer zien wij in de houding en blik van deze twee apen. Het zijn ook nog eens heel mooie schilderingen.
Ze hangen sinds vandaag bij ons aan de muur. Lees meer over deze schilderijen hier.
13 september 2007
Nog tot en met 20 september 2007 kan er op onze site geluisterd worden naar het lied ' 7 seconds'.
Er zijn helaas teveel luisteraars wereldwijd! Dat geeft zoveel verkeer op de website dat we forse rekeningen krijgen van de provider!
In augustus 2007 is het lied 3853 maal beluisterd. Vanuit China bijvoorbeeld 225 maal. Vanuit Frankrijk 99 maal. Minder maar toch ook uit landen als Brazilie, Japan, Australie (33x) etc. Totaal vanuit 27 landen. Dat houden we niet vol helaas.
De luisteraars krijgen nog één week om te luisteren en het lied evt te downloaden van onze site. Ook iets voor jou?
|
 |
24 augustus 2007
Onze dochter en schoonzoon zijn wetenschappers die werken aan beter begrijpen van mechanismen van kanker. Zo dragen ze bij aan het voorkomen, opsporen en genezen ervan. Dat is een internationaal vak. Op 28 en 30 augustus 2007 geven ze ieder afzonderlijk een seminar in Singapore op het ' Institute of Molecular and Cell Biology'. Klik hieronder voor de website met het seminar programma van het IMCB. Daar of hieronder doorklikken naar de samenvatting en foto's van het avontuurlijke koppel in Azië.
Seminar programma van het IMCB
| 28 August 2007 - 11:00am | Seminar Room
3-46, Level 3, The Proteos. Seminar: Dr. San (Holland) The epigenetic regulator Bmi1 in mammary gland development and breast cancer |
| 30 August 2007 - 4:00pm | Seminar Room
3-46, Level 3, The Proteos. Seminar: Dr. Math (Holland) Genetic dissection of microRNA functions in cancer |
Juli 2007 Tweemaal Watersnood in Watou binnen 4 dagen
|
|
 |
 |
20 juli 2007: zandzakken na gedane arbeid:Hoog water in Watou |
24 juli : andere zandzakken na gedane arbeid:Extreem hoog water in Watou |
- 'Nooit meer met gerust hart op reis'
 |
De Sport Kit laat je hardloop schoen communiceren met je iPod nano. De sensor meet je activiteit met een gevoelige snelheidsmeter en stuurt die gegevens draadloos naar de ontvanger op je iPod nano. Om van dit systeem gebruik te maken heb je nodig: iPod Nano en een iPod Sport kit en een houder voor op je schoenen waarin de zender geplaatst kan worden. Via je iPod nano kan je zo veel informatie over je hardloopprestaties krijgen (afgelegde afstanden, tussentijden per kilometer, tijdens het lopen wordt je door een stem geïnformeerd over de voortgang, grafieken van je prestaties op internet). |
 |
Minet is niet meer. Op donderdag 28 juni, rond 18.00 uur
heeft de dierenarts haar uit haar lijden verlost.
Ze was 18 jaar en totaal op en versleten. Ze kon niet meer. Hierbij haar laatste foto. Ze was een leuke en lieve poes, als gezin hebben we veel plezier van haar gehad. |
17 juni 2007
|
Leny de Non zoekt collega 'bijna-non' Roos (de dame links met hoedje en tasje) |
Zuster: 'mijn hoofdkussen' ! |
Aanval op station BeekbergenAPELDOORN - Met veel kabaal vloog gistermiddag een Mustang P51 over het station van de stoomtrein in Beekbergen. Daar ontstond paniek, mensen vluchtten uit de dampende trein. |
Je roeping is regelen en zorgen. Je hebt bij de nonnen op school gezeten. De rol die Paul de Leeuw speelde als non ("God zij met U") vond je fantastisch. Dan zegt plotseling iemand op je werk dat ze een non als figurant nodig hebben in de film waarin hij een hoofdrol speelt. Wat doe je dan? Natuurlijk! Dus stap je op een zondagmorgen vroeg op de fiets om samen met een collega naar het stoomtreinstation in Beekbergen te fietsen. Om s'avonds laat erg moe maar voldaan weer terug te keren. Non for a day!
|
MINISERIE In het Vuur van de Storm wordt een miniserie van zes
delen met ieder een speellengte van 50 minuten. Het verhaal volgt de
onmogelijke relatie tussen een Volksduitse jongen en een Joods meisje
tijdens de donkere dagen van de tweede wereldoorlog. De serie is
geschreven en geregisseerd door Raymond van Rijn.
Klik hier voor de website van de film
|
2 juni 2007:
 |
 |
 |
 |
 |
Had je wat? |
25 mei, 2007
Wat is Pinksteren ook weer? Fictie of werkelijkheid?
 |
12 mei 2007,
Vandaag mijn bureau opgeruimd. Papier hier. Het ronde archief was al snel te klein. Toen ben ik maar gaan stapelen. Plotseling ging me een lampje op. Ik heb doorgestapeld tot ik op de stapel kon gaan staan om een nieuwe spaarlamp in te draaien aan het plafond. Dat maakte het opruimen klimaatneutraal. Een volgende keer zal ik ook een boom planten om het papierverlies te compenseren. Klimaat neutraal opruimen: aanbevolen! |
14 april 2007
Voor mijn vader (88)Schoonheid versus een naar ziekbedDit schilderij heeft hij denk ik een jaar geleden groot uit laten printen en met plakband thuis op de schoorsteen geplakt. We hopen dat hij opnieuw nog weer in staat zal zijn ervan te genieten.
|
|
Johannes Vermeer - Meisje met de parel- 1665
|
Het Meisje met de parel is bij het grote publiek uitgegroeid tot de meest geliefde Vermeer. Waar komt die fascinatie vandaan? Het moet iets te maken hebben met het feit dat het meisje over haar schouder kijkt, alsof ze wil zien wie er achter haar staat. Zo wordt de toeschouwer direct bij de voorstelling betrokken, alsof hij degene is die het meisje doet omkijken. Maar even belangrijk zijn het frisse kleurgebruik, Vermeers virtuoze schildertechniek en de subtiele manier waarop hij de weerkaatsing van het licht suggereerde. De tulband is bijvoorbeeld verlevendigd met kleine lichtreflecties – een handelsmerk van Vermeer. Heel bijzonder is ook de parel. Die bestaat uit niet veel meer dan twee verfstreken: linksboven een helder lichtaccent en aan de onderkant de zachte weerschijn van de witte kraag. En dan is er nog het meisje zelf, dat ons met een sensuele, halfgeopende mond en grote ogen aankijkt. Ze maakt een onbevangen, licht afwachtende indruk. Bij velen zal ze sympathie opwekken, al weten we niet wie zij is. |
7 april 2007
Op de Watou Poëziezomer website staat sind kort het thema voor 2007:
"Een lek in het zwijgen: noise-" (H. Faverey)
Dit thema is afkomstig uit een gedicht van Hans Favery:
Een lek in het zwijgen: noise-. Welke codes? welke filters? (de 1e druif: pets! de 2e druif: pets! de de-.
Het thema 2007 stond al eerder gemeld op de website van de gemeente Poperinge als 'een lek in het zwijgen'. Ons speurwerk leidde toen naar een boek van Graa Boomsma. Zie hier! Op het verkeerde been gezet dus door de gemeente Poperinge.
Zie nu de officiele tekst van de Poëziezomer
Lage Wal
In mijn povere bootje, zojuist van de helling
stoom ik onder de Vlaardingse Brug
O, 't belooft weer een zomer van toom'loze kwelling:
De korte rok is terug!
(binnenkort meer van Levi Weemoedt)
| De Magie van Mars |
 |
| februari 2007
Plotseling is er een heel bekend klinkende gedichtregel: Egidius waer bestu bleven Toch blijven hangen van school. Het komt uit een lied van zes eeuwen oud en het pakt je als je het leest, zowel in het origineel als in vertaling. Het is het ‘Egidius-lied’ dat nu in het bezit is gekomen van de Koninklijke Bibliotheek. Het maakt deel uit van het beroemde Middelnederlandse ‘Gruuthuse-handschrift’. Hieronder het 'refrein', ook in een vertaling van Willem Wilmink |
 |
|
Egidius waer bestu bleven Mi lanct na di gheselle mijn Du coors die doot du liets mi tleven Dat was gheselscap goet ende fijn Het sceen teen moeste ghestorven sijn
|
Egidius, waar ben je gebleven? Ik mis je zo, mijn kameraad. Jij koos de dood, liet mij het leven. Je vriendschap was er vroeg en laat, maar 't moest zo zijn, een van ons gaat.
|
26 januari 2007,
Nu het niet zo goed gaat met mijn vader en ik tegelijkertijd bezig ben om foto's van zijn (en gedeeltelijk mijn) leven te scannen en op een CD te branden, hierbij het volgende gedicht van Herman de Coninck:
Foto
Weemoed is een foto van
voor twintig jaar. En omgekeerd. Want nu is maar even. Alles is ver. En de liefste dingen nog verder.
Familie, nog samen, nog gezond.
Is toen. Met een lijst van nu errond.
Het nu houdt het verleden bij elkaar.
Is opschrikken en vragen:
waar waren we gebleven?
Bij jou. In Die Dagen.
Maar door het verleden wordt het bij elkaar
gehouden, als schapen door een herder.
Zie ook andere Watou gedichten, met name 'de tafel en het raam' van Rutger Kopland.
Zondag 21 januari, Het was lastig joggen vandaag!:
 |
 |
 |
 |
