12 juli 2009,
Naar aanleiding van het gedicht hieronder (Watou 2009, kelder bierbrouwerij) komen bij ons de beelden weer op van deze vliegfanaat waarvan niets wat hij maakt ook echt kan vliegen. Hieronder uit ons archief wat foto's van de grote Panamarenko tentoonstelling in Brussel in 2006 en een paar foto's van zijn werk op de laatste Poëziezomer (2008) in Watou. Maar eerst het gedicht :
PANAMARENKO KAN NIET VLIEGEN
Liturgische teksten, hemelse liturgie Mag je zeggen, hofhouding van God in de hemelen en gevleugelden als werkzame beschermers. Wakers. en begeleiders op instructie van God. Dit is hun prominente plaats, ik onder hen herken aan mijn vleugels mijn vliegbeleid.
Wie hier hun gloria zingt komt onder de Grande Arche verrijkt in Parijs te boven, geometrische vormen in staal en glas. Mitterand, een Roi Soleil met das in een aangepast Versailles. Tempel van koninklijke verering, koning en god. En dichter bij ons dichters die menen het vliegen te hebben uitgevonden, gevlogen als ze vliegen over dode akkers.
Onhandiger piloot als panamarenko heeft vlaanderen nooit voortgebracht.
|
Brussel, 26 januari 2006
Ter gelegenheid van de 65e verjaardag van de Belgische kunstenaar Panamarenko vond er een "retrospectieve" tentoonstelling plaats in het Museum voor Schone Kunsten in Brussel. Dat was een goede aanleiding voor een weekendje Brussel. Panamarenko en trappistenbier: uiteindelijk zagen we ze toch vliegen.