Klik hier voor onze foto's van Watou 2009
"Everybody is an artist, but only the artist knows it"
| Watou | Dorp | Huisje | Dossier Warandebeek Overstomingen | Watou 2011 | Bier | historisch | Links |
Na 28 jaar Poëziezomer's, vooral door de drijvende kracht van Gwy Mandelinck en zijn vrouw een bijzonder evenement dat Watou voorgoed op de kaart heeft gezet. Jammer dat Gwy zo plotseling, zonder een oog voor continuiteit en op een niet zo prettige wijze Watou in de steek liet. Maar..het is gelukt om een nieuw en ook vernieuwend festival te starten!
|
Tussen taal en beeld', onder dat motto begint Watou als kunstdorp aan
een tweede leven. Zoals de titel ‘verzamelde verhalen' al aangeeft,
verschuift de klemtoon enigszins van poëzie naar het meer narratieve of
verhalende aspect van literatuur, beeldende kunst en de curatoriële praktijk.
Op het ritme van de zomer brengt Watou verhalen van verschillende curatoren,
een verzameling kunst op het snijvlak van taal en beeld. Onzichtbare en onvermoede verhalen op spannende locaties: een polyfonie van
jong en oud, een eerste hoofdstuk van een boeiend verhaal.
Klik hier voor onze foto's van Watou 2009
|
| Uit het Cahier (Catalogus): | Een dorp als Watou geeft ieder jaar opnieuw traag zijn
geheimen prijs. Achter onopvallende facades schuilen vaak de sporen van
onvermoede levens die zachtjes overgaan in nieuwe artistieke
voorstellen.
"Everybody is an artist, but only the artist knows it" |
De Standaard
Klik hier voor de recensie in de Standaard op 4 juli 2009: "De zomer van Watou Light"
Voor de liefhebbers, interessante gesprekken bij KLARA met curatoren van Watou 2009. Per uitzending bijna een uur. Omlijst met goede muziek. Als u toch achter de PC blijft: gewoon aanzetten!
Gesprek met curator Peter Verhelst op 29 juni 2009.
Gesprek met curator Joost Declercq op 4 juli 2009
Gesprek met intendant Jan Moeyaarts
(zoek ons huisje)
 |
(zie de nr's op de kaart hierboven)
1. Grensland - 'Polyfonie'
Onder de titel ‘Polyfonie' wordt met werk van (kandidaat)-laureaten van het
HISK de meerstemmigheid en diversiteit van het actuele beeldende kunstenveld
benadrukt. Maar polyfonie zorgt ook voor harmonie. Naarmate het bezoek vordert
ontstaat er een verhaal, gaan elementen uit het ene werk over in het andere,
blijven er echo's hangen of ontstaan er kleine ontsporingen.
Zie hier een video van gesprekken met de HISK kunstenaars bezig in Grensland
Ook interessant: een discussie over het Vlaamse, Watou landschap aan een tafel op Grensland:
2. Sint-Bavokerk
Twee werken die sterk contrasteren met de visuele chaos in de kerk. Het werk van
Liam Gillick speelt met kleur en licht in het verlengde van de glasraamtraditie.
Elmgreen en Dragset mijmeren in hun werk over de tijd en het eeuwigdurende.
3. Klooster - ‘Restricted Art Zone'
De eerste verdieping van het klooster wordt door kunstenaar Jan Verhaeghe
uitgeroepen tot een ‘Restricted Art Zone' die van de bezoeker enige reflectie
vraagt. Rien ŕ voir?
Gevaarlijke kunstzone in het Klooster |
Aan de overkant wordt al gewaarschuwd |
2 huizen en 2 garages verder is het ook niet pluis. |
4. Kelder Brouwerij - 'Poëzie'
Van dertig dichters werd een gedicht uit hun meest recente bundel geselecteerd.
Dertig ballonnen hangen tegen het zwarte plafond in de zwarte kelder van de
brouwerij. Bezoekers kunnen in deze unieke poëzie-installatie rustig wandelen
tussen de ‘luchtige' gezichten van de actuele poëzie. In de voortuin van het
rusthuis ontdekt u een audiovisuele poëziecollage. 50 minuten lang worden de
grenzen van het medium afgetast; ingenieuze animatietechnieken, beelden uit de
oude doos, en experimenten die niet gescreend of gepubliceerd mochten maar die
toch ten volle als ‘beeld' functioneren.
Lees hier een gedicht uit de kelder: "Panamarenko kan niet vliegen'.
5. Rusthuis - Who's afraid of Red, Yellow and Blue'
Topwerken uit de collectie Vanmoerkerke vinden een tijdelijk onderkomen in de
kille ruimtes van het voormalige rusthuis. De meeste werken geven een
optimistische, zelfs opgewekte, kijk op de realiteit. Toch doen de sfeer en de
structuur van de ruimtes ons nadenken over het leven en het vergankelijke. Kleur
wordt in ieder geval de katalysator voor de beleving van de tentoonstelling die
de aanhoudend misleidende schoonheid van kunst als vertrekpunt neemt.
6. Huisje naast de Parochiezaal - ‘Dichter bij jou / Verstilling'
Enkele visuele gedichten van Renaat Ramon en een poëtische installatie van Bart
Moeyaert en Colin Waeghe. De intimistische schrijverskamer van Florette Dijstra
wordt er het decor van de sessies van ‘Dichter bij jou'. De zolder is een oord
van verstilling met het beklijvende portret ‘Korreltjie niks is my dood' over
de Afrikaanse dichteres Ingrid Jonker.
7. Blauwhuys - ‘Licht' (niet op de kaart, ligt net buiten
het dorp)
Een choreografie van lijnen en woorden in een regie van Peter Verhelst. Het
kloppende hart is een zwarte leisteen van Maud Bekaert met daarin een woord
gebeiteld. Er is een stem, een fluisterstem. Er zijn geluiden. Een woekerplant
van Johan Tahon, tekeningen van Jan Op de Beeck, een braakbal van papier en inkt
van Brody Neuenschwander. Soms brengt Brody de choreografie live, meestal is er
een projectie.
8. Oud gemeentehuis - ‘Strategie voor een verloren landschap'
Office Kersten Geers en David Van Severen en landschapsarchitecten Bureau Bas
Smets creëren een strategie voor Watou en bieden een alternatief voor de
verlinting in Vlaanderen. Een lezing van de topografie, infrastructuur,
bebouwing en vegetatie vormen de uitgangspunten van het project wat voornamelijk
een experiment zal worden om te onderzoeken wat het Vlaamse landschap is.