| Watou | Dorp | Huisje | Dossier Warandebeek Overstomingen | Watou 2009 | Bier | historisch | Links |
|
|
|
|
|
|
|
|
Zie hier uitgebreide informatie over de kunstenaars op de HISK website
| Ominous View, Sarah and
Charles, België
|
Self Portraits, Jitka Mikolicova (Tjechische republiek)
|
|
Calling Betty, Carola Mücke, Duitsland
|
Stifftensammlung ohne Füller, Anne Schiffer, Duitsland
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Op 2 juni 2008 zijn de bejaarden uit dit Rusthuis ("De Eeuwige Lente") verhuisd naar Huize Proventier In Poperinge. Zie hier een filmpje van het afscheidsfeestje (let op de dirigent Rik Ryon!). Het gebouw, de sfeer en zeker ook het afscheidsfeestje heeft iets waar je niet echt vrolijk van wordt. Dat neemt niet weg dat in dat huis ongetwijfeld veel aandacht is besteed aan een goede opvang van de bejaarden en er hopelijk toch genoeg gelachen is. Nu dus opgeschilderd in 3 kleuren en een beroemde kunstverzameling.
Topwerken uit de collectie Vanmoerkerke vinden een tijdelijk onderkomen in de kille ruimtes van het voormalige rusthuis. De meeste werken op deze locatie geven een optimistische, zelfs opgewekte, kijk op de realiteit. Toch doen de sfeer en de structuur van de ruimtes ons nadenken over het leven en het vergankelijke. Kleur is in ieder geval dé katalysator voor de beleving van de tentoonstelling die de aanhoudend misleidende schoonheid van kunst als vertrekpunt neemt.
De foto's hieronder beoogen vooral de context van het rusthuis te laten zien.
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Links: The Right to Copy? De hangende krijtjes zijn met rode
zegellak verzegeld. Ze zullen nooit op de met schoolbordverf beschikderde
muren en vloer kunnen schrijven, ook al omdat de touwtje ste kort zijn.
Boven: 'Je n'ai rien a voire avec les autres" schreef Simone de Beauvoir ooit. Maar is er wel niets te zien hier? Op de vloer ligt videotape die beweegt (ventilatoren). De censor is hier duidelijk aan het werk geweest. Zie het rode bord aan de buitenmuur. |
De laatste zuster is recent vertrokken uit het Klooster. Vandaar. Zie zuster Laurentia met hondje. Ze was 70 jaar kloosterlinge, 60 jaar in Watou en 40 jaar koster! |
 |
Elmgreem & Dragset mijmeren met dit kunswerk over de tijd enn het eeuwigdurende. De tas op de ronde bagageband blijft eeuwig ronddraaien, er is blijkbaar geen reiziger die de tas opneemt. |
Kunstwerk van Liam Gillick in de traditie van glas en lood ramen.
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Enkele visuele gedichten van Renaat Ramon en een poëtische
installatie van Bart Moeyaert en Colin Waeghe. De intimistische
schrijverskamer van Florette Dijstra wordt er het decor van de sessies van
‘Dichter bij jou'.
Wij zijn in de schrijverskamer op zondag 2 augustus een half uur met 5 mensen bij een 'voorlees' sessie van de dichter Willie Verhegghe geweest. Man van onze generatie, een geëngageerd, begrijpelijk dichtende dichter. Lees hier gedichten van hem. Verder is er op de zolderkamer een oord van verstilling en ontroering met het beklijvende portret ‘Korreltjie niks is my dood' over de Afrikaanse dichteres Ingrid Jonker. Zeer bijzondere kennismaking. Lees hier meer en bekijk o.a. de indrukwekkende documentaire.
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Een choreografie van lijnen en woorden in een regie van Peter Verhelst. Het kloppende hart is een zwarte leisteen van Maud Bekaert met daarin een woord gebeiteld. Er is een stem, een fluisterstem. Er zijn geluiden. Een woekerplant van Johan Tahon, tekeningen van Jan Op de Beeck, een braakbal van papier en inkt van Brody Neuenschwander. Soms brengt Brody de choreografie live, meestal is er een projectie.
